Quelle Challenge Roth

Vandaag heb ik mijzelf  ingeschreven op een slot voor 1 van de laatste 350 startplaatsen voor de Quelle Challenge Roth. Een triathlon over de klassieke lange afstand, 3,8 km zwemmen, 180 km fietsen 42,2 km lopen. Op dit parcours staat al sinds 1997 het officieuze wereldrecord op naam van Luc van lierde, namelijk 7:50:27. Afgelopen editie liep Chrissie Wellington hier het wereldrecord voor dames: 8:31:59. Dit is dus een parcours waar snelle tijden op mogelijk zijn. Ik schiet hier dan ook hoog op in en wil nu toch echt eens richting de 10 uur en als het even kan daar net onder. Dat is ambitieus voor mij, maar wie niet waagt die niet wint.

Ook sportmaatje Jan Fhijnbeen lukte het om een slot te bemachtigen, dus gezellig samen trainen naar de eerste piekwedstrijd van het komende seizoen. Inschrijven viel achteraf best wel mee, pas na 45 minuten waren alle 350 slots verkocht. Inschrijfgeld inclusief 50 euro voor het goede doel (Unicef zag ik later op de website).

Deze wedstrijd vindt plaats op 10 juli 2011. Zoals het er nu naar uitziet 7 weken voor de triathlon Almere (piekwedstrijd nummer 2). Deze tijd tussen 2 hele triathlons is mij het afgelopen seizoen erg goed bevallen. Twee weken goed herstellen na de wedstrijd om vervolgens nog 4 weken kwaliteitstrainingen te verrichten.

Kromslootparkloop

Voor het eerst sinds de triathlon van Almere weer eens een wedstrijd op het programma. Omdat ik meer dan ooit de focus op de lange triathlons heb gelegd, was het doel door trainer Lars op deze loopwedstrijd gesteld op "nog geen scherpte voelen".

De week voor de wedstrijd was het al aardig winters weer geworden en dit resulteerde op vrijdag en zaterdag redelijk veel sneeuwval. Zaterdagavond trad echter de dooi in met het gevolg dat al die vers gevallen sneeuw op zondag was veranderd in papsneeuw.

Samen met Jan Fhijnbeen naar de start gereden. Daar bleek het startterrein dus erg glad te zijn. De fietspaden zagen er gelukkig wel goed wel uit. Direct na de start probeerde ik direct goed in mijn target zone te blijven en kwam samen met Milan Brons te lopen. Milan had ook opdracht gekregen om laag in zijn zones te lopen en aldus liepen we het grootste gedeelte samen. Verder in de ronde bleek echter wel dat daar een aanzienlijk stuk van het fietspad nog onder die papsneeuw lag. Dat was wel even een tegenvaller.

In de 2e ronde ging Milan een zone hoger lopen, dus liet ik hem maar gaan. Superrelaxed liep ik de 15km in 1:17:34 uit. Klinkt qua tijd allemaal nog niet zo heftig, maar dit zijn wedstrijdjes die een hoger doel dienen. De "scherpte" heb ik dan ook niet gevoeld, dus missie geslaagd.

Mudbikers weekend 2010

Traditioneel het 3e weekend van het september was het weer eens zover. Een lang weekend met de heren Mudbikers (Aart, Arjan, Johan, Herman, Jeroen, Michael en mijn persoontje) op stap. Dit jaar wel met een traditie gebroken, namelijk koffie met appelgebak bij Van der Valk in Breukelen. Dat werd dit jaar La Place in Almere. Voor mij wat handiger in verband met het werk van Marion op donderdag.
De weervoorspellingen van het weekend zagen er niet rooskleurig uit; frisse temperaturen en met name op donderdag & vrijdag regenbuien.

Vastzetten die hap en rijden.

Na een vlotte rit hadden we 's middags nog voldoende tijd om een ritje van 2 uurtjes te maken. Tijdens deze rit bleek dat de paden erg modderig waren geworden door de vele regenval van de afgelopen weken. Het was dit weekend dan ook steevast na elke rit weer nodig om de fietsen goed af te spuiten.

Zoals onderstaande foto laat zien is het elke avond lekker eten & drinken.

Lots of calories!

Op vrijdag hebben we een lange rit van bijna 5 uur ten noorden van Calle gemaakt. Eigenaar Stefan van het hotel reed deze dag mee en dat staat altijd garant voor een zeer afwisselende route met vele singletracks (en dit jaar zelfs met een heuse grot, hahahaaa) en leuke wetenswaardigheden van de streek.

Dat lijkt wel een grot...

Zaterdag zijn we met de auto naar Willingen gereden om daar een plaatselijke tour te rijden. Door de de vele regenval werd dit ook een zeer pittig rondje. Reed zowaar in de laatste paar kilometer voor het einde lek. Een scherp stukje steen war door de buitenband gedrongen. Gebeurt mij eigenlijk nooit dat ik lek rij...

Zwaar stukje klimmen in Willingen.

Zondag is dan al weer de laatste dag. Nog een korte rit van een krappe 2 uur ten zuiden van Calle gereden. Daarna douchen, afrekenen met het hotel en terug naar huis. Ook weer traditioneel; een hamburgertje happen bij McDonalds. Moe, maar voldaan was ik tegen zessen weer thuis.

Na een paar uurtjes modder zien de fietsen & berijders er redelijk hetzelfde uit.

Meer foto's zijn hier en hier te zien op de Picasa site van mijn broer Johan.

Triathlon Almere 2010

De triathlon van Almere was mijn 2e Ironman afstand van dit jaar. Na 2 weken van relatieve rust na de Ironman Klagenfurt, had ik 6 weken van kwalteitstrainingen verricht om nog eens zo goed mogelijk te pieken. Traditiegetrouw neem ik in die periode dan 3 weken vacantie om de puntjes op de "i" te kunnen zetten en zo ook dit jaar.

Ik voelde begin augustus al dat het herstel van Klagenfurt goed verlopen was. De trainingen verliepen na wat "kleine tweaks" in het schema prima en dus had ik veel zin en vertrouwen in deze wedstrijd. Het enige wat nog roet in het eten kon gooien was materiaalpech, ziekte of de weersomstandigheden. Die tweede kon ik doorstrepen, want ik voelde mij in de dagen ervoor in topvorm.
Maar dan die weersomstandigheden. Een week voor een belangrijke wedstrijd controleert de gemiddelde triathleet minstens elk uur de weervoorspellingen voor de komende week op internet en dat geld dus ook voor mij. Zo zagen de dagen voor de wedstrijd er tamelijk onstuimig uit en zou zaterdag relatief rustig worden. Wel een beetje fris met een maximum temperatuur van 16 graden en wat buitjes aan het eind van de ochtend/begin van de middag.



Ook weer traditiegetrouw heb ik de nacht voor een long distance triathlon slecht geslapen. Veel te veel piekeren over zaken die je toch niet meer in de hand hebt. Maar om 5 uur gaat die wekker dan toch echt en ga je in de automatische piloot richting de start. Ontbijten, bakje koffie, krant snel doorbladeren, bidons vullen en nog 1 keer de zwemspullen controleren.

Het Gooimeer lag er dit jaar betrekkelijk rustig bij. De watertemperatuur was de afgelopen weken wel behoorlijk gezakt door het frisse weer, maar 19 graden is een prima temperatuur om een uurtje met wetsuit in te spartelen. Na een vlotte start had ik er mooi tempo inzitten. Helaas kreeg ik na zo'n 2,5 km toch wat last van kramp in mijn kuiten. Ik heb daar in Almere vaker last van en wijd dat aan de golfslag die haaks op de zwemrichting staat. Toch tikte ik na 1:02 aan op de kade bij de Pannekoekboot, een degelijke tijd voor 3,8 km zwemmen.



Na de wissel in de drassige wisselzone op pad voor 180 km door de polders rond Almere. De eerste buien vielen al snel naar beneden (of waren eigenlijk al tijdens het zwemmen gevallen). Dat was wel een beetje een tegenvaller, want de weervoorspellingen gaven aan dat het pas tegen het eind van de ochtend zou gaan regenen. Wat geen tegenvaller was, was de windkracht. De eerste 120 km stond er geen overdreven sterke wind die wel uit verschillende richtingen kwam. De regenbuien vielen wel regelmatig en zelfs exemplaren met klappen onweer en hagel. Daarna kwam elke keer de zon weer tevoorschijn, maar de neerslag hield het wegdek constant vochtig. In combinatie met het begin van het oogstseizoen, zag mijn fiets er na de wedstrijd er smeriger uit dan ooit tevoren. Naar mijn mening hadden de toeschouwers meer last van de weersomstandigheden dan de deelnemers... Via 3 gelijkmatige rondes stond ik na 5:15 weer in de drassige wisselzone (de regenbuien hadden het grasveld alleen nog maar drassiger gemaakt).

Overigens in de 2e ronde nog wel een "stop and go" gehad toen ik, naar de mening van een gemotoriseerd jurylid, te dicht achter Casper Hamburger reed. Daar kan je natuurlijk lang over discussiëren, maar ik kreeg die "stop and go" nou eenmaal en daar moet je niet te veel bij stil staan en gewoon doorgaan met je race.



Wat in Klagenfurt niet lukte, wilde ik Almere alsnog gaan proberen: de marathon binnen de 4 uur lopen. Twee weken geleden kreeg ik mijn nieuw bestelde loopschoenen binnen, een setje Saucony Kinvara's. Twijfelde nog of ik zo kort voor "de wedstrijd van het jaar" op nieuwe schoenen moest gaan lopen. De eerste trainingen op de Kinvara's voelde goed & vertrouwd aan, dus heb ik de gok genomen.



Sub 4 uur lopen houdt in dat je gemiddeld 1:20 per ronde van 14,065 km moet lopen. De eerste ronde ging ontspannen in 1:16. De 2e ronde ging in 1:21 en aan het eind van die ronde begin je zo langzamerhand de "wear and tear of the race" te voelen. Een snelle rekensom leerde mij dat ik in de 3e ronde nauwelijks verval kon veroorloven. Dat was iets wat in alle vorige marathons nog niet eerder was gelukt. En aldus probeerde ik het tempo op te gaan opvoeren. De aanmoedigingen van Marion, Jan, Johan (de sportfotograaf die zich in alle bochten wringde om mij digitaal vast te leggen), Jeroen en Herman hielpen hier zeker ook aan mee. Ik bleef het tempo gevoelsmatig hoog houden, ondanks de optredende ongemakken die je na zo'n 9 uur sporten ga merken. Via een laatste ronde van wederom 1:21 ging ik na 10:29:41 over de finish heen. Super dik tevreden na zo'n zware dag, want beide hoofddoelen waren gehaald; PR verbeteren en de marathon onder de 4 uur.



Na de finish kreeg ik een badge in mijn handen gedrukt dat ik de snelste Almeerse master H40+ was geworden en 's avonds op Medalplaza mijn prijs moest komen ophalen. Misschien was het wel de emotie van na de wedstrijd want ik moest er op dat moment heel erg in mijzelf om lachen. 's Avonds kwam ik er echter achter dat er nog 2 masters voor mij zaten. Beetje slordig van de organisatie, maar het kon mijn humeur die avond (en het hele weekend) niet meer verpesten.



Op onderstaande HF grafiek is goed te zien dat mijn hartslag de hele race mooi constant blijft. Daar zat de winst ten opzichte van mijn vorige PR (10:38, Almere 2008) duidelijk in.
Volgend jaar weer zo'n vlakke grafiek, maar dan met hogere snelheid ;-)

Ironman Klagenfurt 2010

Dit jaar staan er 2 Ironman afstanden op het programma en dit was de eerste en ook niet de minste: Ironman Klagenfurt. Vorig jaar was de inschrijving binnen 20 minuten vol. Samen met de voorinschrijvingen van de eerdere deelnemers en de voorinschrijvingen van Ironman 70.3 St.Polten, stonden er 2600 deelnemers aan de start!

De weken voor de wedstrijd vielen me niet altijd even goed mee. Druk op het werk, veel drukte thuis met allerlei verjaardagen her en der en uiteraard het pittige trainingsprogramma, maakte dat dat ik niet helemaal vol vertrouwen afreisde naar Klagenfurt. Voor mijn gevoel had ik een paar extra rustdagen in deze piekweken moeten plannen. Ik hoopte in de week voor de wedstrijd door de nodige rust wat aan niveau te winnen.

Woensdag voor de wedstrijd afgereisd met Jan Fhijnbeen, Hans Lampe en Eric Visser (en de diverse echtgenotes & schoonfamilie). Na een lange reis van 13 uur (1200km) kwamen we precies op tijd voor het avondeten aan. Al snel bleek het niet een echt bruisend hotel te zijn. Had eigenlijk verwacht dat er meer "activiteiten" voor de wedstrijd zouden zijn, maar dat bleek dus niet waar.

Raceday:
Om 7 uur viel het startschot en doken 2600 triathleten het warme water van de Worthersee in. Ik starte eigenlijk iets te behouden en bleef in de meute hangen. Daardoor kwam ik met HFavg130 na 1:03 het water uit. Gezien de HFavg niet slecht, maar het had voor mijn gevoel wel een paar minuutjes sneller gekund.



Het fietsparcours was 2 rondes van 90km met daarin 2 klimmetjes. In totaal 1700 hoogtemeters maakte dit best wel een pittig fietsparcours. De eerste ronde reed ik in 2:35 en dat voelde goed aan. Zo'n 10 km later kwam Jan langszij en hebben we de rest van het parcours bij elkaar gereden. Dit leverde Jan helaas wel een penalty van 6 minuten op. Volstrekte willekeur in het uitdelen van straffen als je het mij vraagt. Door de enorme hoeveelheid deelnemers ontkwam je gewoon niet aan zo af en toe rijden in een grotere groep. Deze groepen werden op de klimmen altijd weer uit elkaar geslagen.
Overigens waanzinnig enthousiaste toeschouwers langs het parcours die voor "Tour de France" achtige taferelen zorgde. Daar kreeg ik zo af en toe best wel kippenvel van!



Na 5:16 fietsen met HFavg140 kon ik mijn fiets in het rek zetten en begon 42,2km lopen. Qua tijd zat ik op 6:30 uur, dus zat ik stiekem al een beetje aan mijn PR van 10:38 te denken. Ik hoopte namelijk hier een marathon van onder de 4 uur te gaan lopen. De eerste 21 km gingen redelijk op schema, maar na 25km begon ik mijn bovenbenen (quadriceps) te voelen. De hartslag, die ik in het begin nog rond de 140 wist te houden, zakte langzaam naar beneden. Na 31 km begon het onvermijdelijke wandelen. Dit resulteerde in een marathon tijd van 4:18 met HFavg135, niet echt de tijd die ik van te voren in gedachte had.



Mijn eindtijd was 10:49 en daar kan ik als eindresultaat goed mee leven. Of het mindere lopen nu aan de mindere voorbereiding, het pittige fietsparcours of de warmte lag of een combi van de 3, is mij nog niet helemaal duidelijk.
In ieder geval nu goed herstellen en toewerken naar de 2e IM afstand van dit jaar, de triathlon van Almere. Met bijna nul hoogtemeters in het fietsparcours en vakantie in mijn piekweken, zouden de puzzelstukjes in Almere best nog wel eens in elkaar kunnen vallen. Ik ga ervoor!!!





Als afsluiter nog de prestaties van mijn lotgenoten die week in Klagenfurt:

Hans deed het supergoed met een tijd van 9:34, een nieuw PR en slechts 9 minuten verwijderd van een Hawaii slot!

Jan deed sinds jaren weer eens goed voorbereid aan een LD triathlon mee en scoorde 11:21.

Eric, die niet helemaal fit aan de wedstrijd begon, besloot vooraf al dat hij maximaal van het inschrijfgeld (400 euro) wilde genieten en kwam binnen in 12:20.

OD triathlon ATC

Een week na Nieuwkoop wederom een wedstrijd en wel in mijn hometown Almere. Vorig jaar viel deze wedstrijd nog samen met Nieuwkoop en kon ik dus niet meedoen, dit jaar een weekje later en dus wel ruimte om mee te doen.

Omdat Nieuwkoop nog relatief vers in de benen zat en IM Klagenfurt over 4 weken is, was een "pittige training" de insteek van deze wedstrijd. Gelukkig voor de verandering wel eens zomers weer en nauwelijks wind op een wedstrijddag. Ook wel eens lekker...

Met zwemmen was ik van plan om op het zelfde tempo als Nieuwkoop weg te gaan en dat lukte dus ook mooi. 20:40 op een krappe 1500m is dan ook heel goed. De 38km fietsen reed ik net binnen het uur. 38km/u gemiddeld met HFavg152 is ook weer heel goed. De 10km lopen liep ik in 48:04 met HFavg156. Dat klinkt niet zo snel, maar na het nameten van het loopparcours via www.afstandmeten.nl kwam ik op een afstand van 10,7km uit.

Een mooie wedstrijd met dank aan de mannen & vrouwen van ATC. Mooi evenement op een mooie locatie en ook nog eens mooi weer. Als speaker Derek Haenen nu maar eens niet elke keer mijn beoogde finishtijd van Almere een half uur naar beneden omroept. In dat geval moet ik volgend jaar een aanval op het wereldrecord gaan plannen, hahahahaaaa.





Omdat ik vandaag 1,5 uur wilde lopen, heb ik na de wedstrijd nog een kleine drie kwartier uitgelopen in Z1. Inclusief het heen en weer fietsen toch een ruime 4uur getraind. Was dus weer een sportief weekendje. Over 4 weken de eerste keyrace van het seizoen, IM Klagenfurt. Dus nog 3 weken pittig trainen, ik heb er zin in!

NK 2OD Triathlon Nieuwkoop

In de route naar de Ironman Klagenfurt had ik het NK 2OD triathlon in Nieuwkoop gepland. Voor mij een belangrijke graadmeter omdat ik deze wedstrijd op dezelfde intensiteit wilde doen als over 5 weken op 4 juli in Klagenfurt. Zo loop je ook nog eens niet te veel spierschade op, om de laatste weken nog kwalitatief goed te kunnen trainen. Typisch gevalletje van een win-win situatie ;-)

De weervoorspellingen zagen er op voorhand niet geweldig uit. Koud, regen, harde wind en een watertemperatuur van 16 graden. Na de start vond ik snel het goede ritme, dus lange slagen & aan beide zijden ademhalen. Na 45:06 met een HFavg van 138 klom ik op de kant. Het parque fermee inlopend zag ik Michael Dirkzwager zijn wetsuit uittrekken en tijdens mijn wissel zag ik Mike van de Breul zijn helm opzetten, dus wist ik dat ik qua positie ook goed gezwommen had.



Mike benaderde ik op de fiets in het begin op een meter of 20, maar dat kostte mij toch te veel moeite. Ik had mezelf voorgenomen om mij aan de opdracht te houden, dus maar een tandje lichter geschakeld om de HF te drukken. Na zo'n 10 minuten fietsen gingen de hemelsluizen open. En regen betekend ook dat de temperatuur zakt. Voelde dat de gevoelstemperatuur op het randje van toelaatbaar zat. Kon de laatste ronde van 27km nauwelijks meer in mijn bidon knijpen en ook het schakelen ging niet makkelijk meer. 81 km fietsen ging in 2:21:41 met een HFavg144. Had misschien een fractie sneller verwacht, maar de weersomstandigheden waren daar debet aan.



Na een moeizame wissel (kreeg door de koude vingers mijn helm niet los en geen sokken aan) ging ik op pad voor 20km. Het eerste rondje van 5km regende het nog, maar zo langzamerhand begon het steeds droger te worden. Via 4 gelijkmatig gelopen rondes van +/- 25 minuten kwam ik op 1:40:18 met HFavg147 op 20km uit. Mijn totaaltijd was 4:52:45 met een HFavg van 144. Helemaal voldaan aan het vooraf gestelde doel. De benen voelden in de dagen na de wedstrijd zelfs behoorlijk goed, dus ik heb alle vertrouwen in een goede afloop voor de Ironman Klagenfurt.

1/4 Triathlon Ter Aar

Ik wilde het weekend van Hemelvaartsdag behoorlijk pittig maken en dus had ik kort op de Steven Rooks Classic de 1/4 triathlon van Ter Aar op het programma gezet. Tot mijn schrik zag ik dat het aanmelden van deze wedstrijd tussen 7 uur en half 8 's ochtends vroeg plaats vond. Een vroegertje op zondag dus. Wederom weer meegereden met Jan Fhijnbeen (wordt bijna mijn vaste chauffeur voor de sportevenementen).

Na aanmelding bleek ik in de 2e startserie van 8:30 te zitten en Jan in de 4e van 9:30. Dat was wel ff jammer. Het zwemmen vond plaats in een verwarmd buitenzwembad. Ik zwom in een baan met een 2 tal snelle dames. Die zwommen al snel van mij weg en dus moest ik de kilometer in mijn eentje zwemmen. Niet zo erg, want ik was vastbesloten niet zo snel te starten als bij de ATC zwemloop. Toen zwom ik mij de 1e 200m over de kop en werd de resterende 800m harken. Nu zwom ik ontspannen 15:00 op de kilometer (HFavg141).

Met fietsen hetzelfde verhaal, degelijk moest het worden. En degelijk werd het ook, 1:05:25 op een korte 40km (HFavg152). Het lopen voelde ook direct goed en ontspannen liep ik naar 43:30 over 10km (HFavg152).

Zo stond ik na 2:07:40 aan de finish. Daarna nog lang uitgelopen en Jan nog wat morele steun tijdens het lopen gegeven. Uiterst tevreden met de geleverde prestatie en helemaal op schema voor de Ironman Klagenfurt op 4 juli, mag ik wel concluderen na dit pittige weekend.



Over 2 weken een weer wat serieuzere wedstrijd, het NK 2OD triathlon (3-80-20) in Nieuwkoop. Dan moet er buiten gezwommen worden. Moet er nog ff niet aan denken met een watertemperatuur van +/- 12 graden. Gelukkig lijkt het weer de komende dagen wat beter te worden.

Steven Rooks Classic

Om de nodige hoogtemeters voor de Ironman Klagenfurt te maken had ik mij samen met Jan Fhijnbeen en Michael Dirkzwager opgegeven voor de Steven Rooks Classic. 160km draaien, keren, klimmen & afdalen door Zuid Limburg en omgeving Luik. De belangrijkste beklimmingen zijn de Redoute (max 22%), Bois d'Olne (max 22%) & Les Waides (max 15%).
De avond ervoor al afgereisd naar Zuid Limburg voor een overnachting in Hotel van der Valk in Stein. Dan hoef je 's ochtends niet zo te stressen en kan je nog lekker uitgebreid ontbijten.



Om half 10 gingen we van start met frisse omstandigheden. En fris bleef het eigenlijk de hele dag. Af en toe een miezer regenbui maakte het eigenlijk maar een matig dagje qua weer.
Ik had na mijn "trainingskamp" op Mallorca ondervonden dat een een compact crankset geen overbodige luxe voor stevig klimwerk zou zijn. Aldus had ik er nog snel eentje aangeschaft. Was er onderweg maar wat blij mee. 20% en hoger beklimmingen zijn voor de fietser die ik ben gewoon beter te behapstukken. Na 6:15 stonden we weer aan de finish bij het MEC in Maastricht (155km met 2020 hoogtemeters). Ondanks de koude omstandigheden toch een dagje lekker gefietst. Heb er vooral veel vertrouwen voor de Ironman Klagenfurt uit gehaald.



Videobeelden die onderweg door de organisatie gemaakt werden van de rijders kan je hier zien.

Run-Bike-Run Oeverse Bos nr. 2

Dit seizoen stonden er 2 Run-Bike-Run's bij het Oeverse Bos op het programma. Was het bij de 1e nog wat fris weer en kwamen er maar 6 man aan de start. Bij deze uitvoering stonden alle cracks van TV Oude Veer aan de start, dus gezellig druk met zo'n 25 man. Ik had Jan Fhijnbeen bereid gevonden om mee te gaan, dus gezellig met z'n 2'en in de auto.

Ik had het plan opgevat om extra vroeg bij de start te zijn zodat ik wat langer kon inlopen. Na de wedstrijd ook weer wat langer uitlopen en een 1/2 uurtje fietsen. Dus eigenlijk een Run-Run-Bike-Run-Bike-Run.

De eerste 3km beheerst gelopen, deze ging in 13:21 in HFavg159 (85% van HFmax). Vlotte wissel en snel op weg voor de 20km fietsen. Ik verwachtte dat Jan een beste fietstijd in de benen zou kunnen hebben en zette er meteen flink de sokken in om niet ingehaald te worden. Al snel voelde ik echter dat er geen echte power in de benen zat. Dat leverde 33:08 in HFavg160 (86% van HFmax). Na aankomst van het fietsen zag ik Jan bij start/finish staan. Hij bleek de verkeerde fietsschoenen meegenomen te hebben, ATB ipv raceschoenen. Dat gaat natuurlijk niet passen...
De 2e run leverde 13:46 in HFavg159 (85% van HFmax) op. Na 3km lopen, 20km fietsen & 3km lopen had ik als eindtijd 1:01:45 op de klok staan. Niet bijzonder goed, had de vorige RBR 59:06. Dus een dikke 1,5 minuut trager met betere weersomstandigheden als 4 weken geleden. Viel dus een beetje tegen. Heb op het moment moeite om te presteren in de hogere HFzones. Is misschien ook niet zo heel erg, dit zijn niet de wedstrijden waar het dit seizoen om gaat.

ATC Zwemloop

Alweer de 3e wedstrijd van het Almeers triathlon Circuit stond voor vandaag op het programma. De afgelopen maanden had ik ondanks de slechte weersomstandigheden (koud & veel sneeuw) goed kunnen trainen en zat in een zeer positieve flow. Echter sinds vorige week leek deze flow van de afgelopen maanden een beetje weg te vloeien. Met name de looptraining van afgelopen donderdag liep niet zoals ik wilde. Al tijdens het inlopen kreeg ik slappe benen en een enorme trek in lekker eten. Typisch gevalletje hongerklop lijkt me. Ben vroegtijdig naar huis gegaan om een stevige hap te gaan eten.

Ondanks deze minpuntjes stond ik met een redelijk goed gevoel aan de start. Zat in een baan met allemaal snelle zwemmers. De eerste honderd meter is dan net zoiets als zwemmen in een wasmachine, en helaas bleef ik zo door zwemmen. Te gehaast en niet denkend aan mijn techniek. Had juist het gevoel dat ik deze winter hier vooruitgang had op geboekt. Na 14:55 kroop ik de kant op, toch wel de snelste kilometer die ik in jaren gezwommen heb. Maar ja wel met het gevoel dat ik door al mijn gekrabbel de nodige tijd heb laten liggen.

Had vervolgens een snelle wissel, zo snel dat ik vergat mijn startnummer band om te doen. Pas aan het einde van het 2e rondje werd ik door Hans Lampe ingehaald, dat was wel zo'n beetje als gepland. Via 4 degelijke rondjes (2,5km) van allemaal net onder 10:30, liep ik 41:50 op 10km. Eindtijd van 57:37 was dan ook precies 3 minuten sneller dan mijn laatste deelname in 2008 (liep toen wel ingehouden een zone lager).



Voelde mij 's avonds echter wel erg moe & lusteloos. Niet echt een goed teken. Had voor de dag erna een rustige fietstraining van 3 uur in de planning staan, maar die heb ik maar behoorlijk ingekort. Een vermoeid lichaam is immers niet trainbaar. 2e Paasdag ga ik weer lekker aan de slag, 3 uur fietsen en een uurtje lopen staan op de planning.

Dit was wederom een puik georganiseerd evenement van ATC. Ze slagen er elk jaar in om de wedstrijden op een hoger nivo te tillen. Steeds mooiere entourage en een sterker/groter wordend deelnemersveld zijn het zichtbare resultaat.

Run-Bike-Run Oeverse Bos

Een van mijn jaarlijkse terugkerende evenementen zijn de trainingswedstrijdjes van TV Oude Veer/de Venne. De zwemloop had ik door andere verplichtingen aan mij voorbij moeten laten gaan, dus werd de seizoensaftrap de Run-Bike-Run bij het Oeverse Bos. De weervoorspellingen waren nogal somber. Na wat mooie lente dagen de dagen ervoor, werd er nu regen en een hoop wind voorspeld. Gelukkig bleef de kop van Noord Holland vrij gewaard van dit weer. Het was alleen wel een stuk frisser dan de dagen ervoor en er stond een zeer stevig windje. Niets ongewoons voor deze regio, hahahaha.

Een 1/2 uurtje voor de start aangekomen bleek dat er zegge en schrijve slechts 5 deelnemers de weg naar het Oeverse Bos hadden gevonden. Maakte mij niets uit, ik was hier gekomen voor een stevige combinatie training en dat ging ik dus ook doen.

Na het startschot hard afgaan op het rondje door het Oeverse Bos leverde 12:45 op 3,1 km op. Een snelle wissel en vervolgens 3 rondes van 6,7 km door de Wieringermeer polder fietsen. Aangenaam verrast was ik door de snelle tijd ondanks de harde wind; 31:56 op 20km is 37,5 km/u gemiddeld. Een dikke 1/2 minuut sneller dan ik hier ooit gereden had. En dat was onder veel betere omstandigheden. Vervolgens weer een snelle wissel en weer op pad voor het zelfde looprondje. Die ging nu in 12:51. Een verval van slechts 6 secondes op de eerste run. Dat stemde mij uiterst tevreden. De hele wedstrijd duurde 59:05, een klein uurtje in Z5 getraind dus. Met inlopen en uitfietsen lekker 2 uur gesport!

Offroad Run-Bike-Run ATC

De 2e wedstrijd van het Almeers Triathlon Circuit was een offroad Run-Bike-Run. Vorig jaar vond ik dit een zware wedstrijd en de voortekenen van deze editie gaven aan dat dat nu ook het geval zou zijn. De laatste weken had het behoorlijk geregend en daardoor was het fietsparcours in het Kotterbos zeer zwaar geworden. Omdat het fietsen op dit soort parcoursen mij niet ligt, was ik met name gefocussed op twee degelijke runs.

Na een korte warming up was de start dusdanig snel dat ik nauwelijks tijd had om mijn warmingup kleding uit te trekken. De eerste run was 4 ronden die onverhard waren. Ik liep 35:29 over de ruime 8km. Prima tijd, voelde me onderweg erg sterk.



Vervolgens een trage wissel en op pad voor 4 rondes door een sompig Kotterbos. Al snel werd me duidelijk dat het fietsparcours echt zwaar was. Heel veel modder en van die rottige hobbeltjes maakte het een ware hel voor mijn handen en kont. Na de wedstrijd was mijn fiets 2x zo zwaar geworden door de modder die overal tussen ging zitten. Nog een wonder dat mijn achter derailleur nog functioneerde. Behoorlijk wat afgevloekt onderweg waarom ik in hemelsnaam aan een wedstrijd meedoe die me totaal niet ligt. 1:26 op 22 zware ATB kilometers is dan ook niet echt geweldig.



Tweede wissel ging wat vlotter en vervolgens op pad voor de tweede run. Ik voelde meteen vanaf de eerste passen dat het snor zat. Ik haalde ook nog wat mensen dus dat was goed voor de motivatie. Tweede run ging in 18:19. Ook prima! Uiteindelijk 2:21:55 over de hele wedstrijd gedaan.



Volgend jaar is op dit parcours volgend naar het NK offroad Run-Bike-Run. Dat ga ik denk ik aan mij voorbij laten gaan. Al twee jaar maak ik me boos over mijn gestuntel op de fiets, dus aangezien een ezel zich niet 3x aan dezelfde steen stoot geloof ik het voor 2011 wel. Dan ben ik voor de verandering eens toeschouwer. Ook wel eens leuk.

10 Engelse Mijlen ATC

De openingswedstrijd van het ATC (Almeers Triathlon Circuit) was traditiegetrouw een loopwedstrijd over 10 Engelse Mijlen (16,1km). Halverwege de week was het nog onduidelijk of de wedstrijd kon doorgaan. Door de vele sneeuwval van de afgelopen weken worden de fietspaden nauwelijks meer schoon gehouden door de gemeente. Gelukkig had de organisatie een "backup parcours" bedacht. Dit was een heen en weer parcours langs de Gooimeerdijk.

Zo rond 10:15 met Omar & Milan Brons, Olivier Schäffers & Michael Dirkzwager vertrokken richting de havenkom. Na het ophalen van het startnummer nog ff een kort stukje langs het parcours ingelopen. Het aangeschoven fietspad lag er naar omstandigheden goed bij. Doordat de temperatuur inmiddels net boven 0 was geraakt, begont het inmiddels te dooien en was het op sommige plekken van het parcours best nog wel glad. En op gladdigheid is het met Newtons niet bijzonder goed lopen.

Na de start vond ik al gauw een andere loper met wie ik bijna de gehele race samen liep. Dat was met name op het middenstuk met lichte wind tegen wel lekker. Na een kilometer of 3 in mijn luwte gelopen te hebben, gaf mijn medeloper 2 km voor het eind er opeens een flinke snok aan. Omdat ik een strakke 16,1 km wilde lopen besloot ik mijn eigen tempo door te blijven lopen. Had makkelijk aan kunnen pikken, maar niet gedaan dus. Dit zijn voor mij pittige trainingen en daar horen geen eindsprints bij.



Mijn eindtijd was 1:09:43 op 88% van HFmax. Ben er best tevreden over. 1 3/4 minuut sneller dan verleden jaar en ook nog eens een fractie lagere HFavg. Ik lijk er dus beter voor te staan dan verleden jaar. De trainingen gaven dat al een paar weken aan en dat stemt mij dus tevree. Februari wordt qua wedstrijden een wat rustigere periode, dus dan kan er flink gebouwd worden aan de basisconditie. Die zal ik nodig hebben met 2 Ironman afstanden dit jaar in het verschiet. Ik heb er zin in!