1/2 Marathon Linschoten

Gisteren de 1/2 marathon van Linschoten gelopen. Ik had eigenlijk al een week eerder een 1/2 marathon willen lopen, namelijk in Dronten. Maar doordat ik de avond voor de wedstrijd een feest had van de gebroeders Paulusma (100 in totaal geworden), zag ik hier vanaf. Te veel gedoe met het brengen/ophalen van de kinderen en al het gehaast wat daarbij hoort. En zo kon ik toch releaxed een paar biertjes die avond drinken ;-)

Had mezelf bewust goed getapered voor deze wedstrijd, want ik had het gevoel dat de magische grens van 1:30 te slechten was. Rekende vooraf op een tijd tussen de 1:28 en 1:30. Mede gezien de tijd die ik laatst op de Olympisch Stadionloop liep op 10km, namelijk 39:28, leek dit een reëel doel.

In Linschoten aangekomen bleek de wedstrijd erg goed georganiseerd te zijn. Goede inschrijfmogelijkheid in een grote sporthal, langs het parcours bij de verversingsposten bekertjes met lauw water (dus niet ijskoud) en een busdienst tussen een grote parkeerplaats bij het station in Woerden en Linschoten, om maar eens een paar dingen te noemen. Voor de start was het behoorlijk dringen, maar ik had me voorgenomen om goed vooraan te gaan staan want ik had vandaag een missie!

Zoals gewoonlijk bij dit soort wedstrijden gaat het na het startschot "van dik hout zaagt men planken" en dus liep ik de eerste 3km in 11:30. Een beetje te hard, maar het voelde goed aan en ook de hartslag liet het toe. Intussen had ik een groepje gevonden waar een paar andere lopers het tempo hoog hielden. Een van hen had een p.r. van 1:24, dus wist dat ik voorzichtig moest zijn en niet kostte wat het kost er bij proberen te blijven.

De eerste 5km gingen in 19:21, erg snel dus. Zo rond de 8km vlak voor Oudewater liet ik de 1:24 loper en zijn maatje maar gaan want ik zag dat ik qua hartslag iets te veel moest werken om er bij te blijven. Ik wilde namelijk met een hartslag tussen de 168 en 170 blijven lopen.

Op 10km stond de klok op 39:49. Nog steeds erg snel, hoewel mijn snelheid wel wat meer stabiliseerde. Na 15km 1:00:29 en daarna door Montfoort nog langs een bedrijf (Eaton) waar ik ooit nog gewerkt heb voor CE Masters. Dat was even een lastig stukje, want het is daar een industrieterrein met hobbelige klinkerwegen.

Na Montfoort is het door de heerlijk rustige polders weer terug naar Linschoten. Op 20km zat ik op 1:21:30 en dan ga je de laatste km in. Een heerlijk gevoel om dan te lopen met een snelle tijd in het verschiet. In die laatste km schieten nog een paar lopers je voorbij in een poging nog net een paar seconden sneller te zijn, maar dat kon mij niet interesseren.

Op de finishlijn stond er een prachtige 1:26:03 op mijn Polar. Daar had ik van tevoren alleen in mijn snelste "droomschema" rekening mee gehouden. Zouden dan toch die souplesse trainingen van Klaas Lok tot dit resultaat geleidt hebben? Moet haast wel, want op 7 oktober liep ik in Drachten nog 1:31:27. Ik was toen eigenlijk net die week daarvoor begonnen met het trainen volgens de souplessemethode. En wat nog net zo belangrijk is, de benen voelen vandaag ook nog eens prima-de-lux. Dat was na Drachten wel wat anders, ben toen 3 dagen zo stijf als een plank geweest.

Toch wel lekker dat ik meteen de eerste 1/2 marathon van deze winter het beoogde doel van onder de 1:30 op de 1/2 marathon gehaald heb. We gaan lekker relaxed doortrainen naar het nieuwe seizoen.

De km tijden:
5km 19:21HFavg 166
10km 20:27 HFavg 169
15km 20:40 HFavg 169
20km 21:08 HFavg 169
21,1km 4:33 HF afg 170

Totaal dus 1:26:03 met een HFavg van 168.

Farmer LAN

Op zaterdag 9 december na 1,5 jaar was het weer zover. Een echte LAN party. De laatste LAN was bij Jos Wenker in Spierdijk ergens in maart 2005. Intussen is de hele clan overgegaan op Battlefield 2. Een spel waar teamplay nog belangrijker is geworden dan het al was met ons vorige spel Enemy Territory.

Met 10 man samen in een twee afgescheiden ruimtes hebben we vanaf 15:30 bijn onafgebroken tot 22:00 allemaal potjes Battlefield 2 gespeeld.

Olympisch Stadionloop Amsterdam

Zoals in een van mijn vorige posts gemeld, ging ik vandaag een poging doen om tijdens de Olympisch Stadionloop te Amsterdam, een tijd onder de 40 minuten op de 10km te halen. Had mij deze week getapered richting deze wedstrijd door de laatste 2 looptrainingen wat ontspannender te lopen en op zaterdagmiddag nog een uurtje de benen losfietsen op de hometrainer. Had dat liever op de racefiets of ATB gedaan, maar het weer was veel te slecht gistermiddag.

Deze zondag waren de weersvoorspellingen zo mogelijk nog slechter: een krachtige tot stormachtige wind (langs de kust welliswaar) en veel regen. Vanochtend toen ik wakker werd zag het er allemaal nog wel aardig uit, half bewolkt en een straffe wind. Echter in de loop van de ochtend werd de bewolking steeds dikker en vlak voor de wedstrijd begon het dus zoals voorspeld te regenen.

Er deden best nog wel veel lopers mee, ik schat zo tussen de 700 a 800 man. Stond redelijk voorin en kon dus vlot een groepje vinden om het tempo hoog te houden. Ook wel prettig gezien de straffe wind. Ook bij deze loop stonden alle kilometers weer aangegeven, dus kon ik redelijk inschatten hoe snel ik liep.

En dat liep dus heel goed, de eerste kilometer liep ik in 3:55, dus iets minder hard weggegaan dan tijdens de Wolfskamerloop van eind oktober. Halverwege kwam ik door in 19:40. Helemaal op schema dus voor onder de 40 minuten. Gelukkig zat in het eerste deel de wind het meest ongunstig, dus bij die 5 kilometer wist ik dat het snor zat. Uiteindelijk stond er in het Olympisch Stadion 39:28 op mijn Polar. Missie geslaagd en dus na zo'n 11 jaar weer eens onder de 40 minuten op 10 kilometer! Lekker lang uitgelopen (ondanks het slechte weer), dus zouden de benen morgen weer redelijk moeten zijn. Op naar de volgende loopwedstrijd, dat is over 2 weken op zaterdag 16 december in Dronten.

Nog voor de statistieken:
5km-19:40-HFavg169
10km-19:48-HFavg175
Totaal dus 39:28 met een HFavg van 172

In bovenstaande gafiek zie je de Wolfskamerloop (blauwe lijn) en de Olympisch Stadionloop (rode lijn) met elkaar vergeleken. Duidelijk zichtbaar is dat de rode lijn constant een fractie boven de blauwe lijn is. Vooral op het laatst zie je de blauwe lijn iets afbuigen en blijft de rode lijn gelijk. Kon vandaag duidelijk de inspanning tot aan het einde goed doortrekken.

ATB'en in het Montferland

Vandaag ben ik met Niels1 (aka Fietsenelis), Niels2 (vriend van Marcel) en Marcel (aka MeMaxi) wezen ATB'en in het Montferland (route heet Zeddam). Dat is een mooi stukje natuur op de grens tussen Nederland en Duitsland ter hoogte van Arnhem. Het was vandaag perfect fietsweer. Weinig wind, lekker zonnetje en een graad of 14. En dat eind november! Deze route staat, net als de ATB route in Schoorl, hoog aangeschreven op de ranking van www.atbroutes.nl . En terrecht, ondanks de vele regen van de afgelopen week lag het parcours er uitstekend bij. Lekker glooiend terrein waar na het rondje van 26 kilometer er 385 hoogtemeters waren afgelegd! Voelde aan het eind van het rondje mijn benen best wel, niet zo gek als ik daarvoor 2 dagen ook nog eens gelopen heb. Met name zaterdag ging dat erg lekker (en hard) en daar betaal je dan toch de dag erna een beetje de rekening voor.

Lopen gaat momenteel dan ook erg goed. Volgende week zondag ga ik de Olympisch Stadion loop in Amsterdam doen. Ik hoop op deze 10 km wedstrijd de 40 minuten barriere sinds zo'n 10 jaar weer eens te doorbreken.

Na het fietsen hebben we in de plaatselijke AOW/Pensioen kroeg (gemiddelde leeftijd van 67) in Beek nog een bakkie koffie plus een bord met erwtensoep verwerkt. Daarna weer naar huis voor een lekkere douche en goede hap eten. Kortom weekend sportief weer geslaagd :-)

Afzwemmen Stijn

Eindelijk mocht Stijn afzwemmen voor zijn A-diploma. Eerst zaterdag proefzwemmen en op zondag het echte werk. Zoals je op de foto wel ziet is ie apetrots! En terecht.

Hans & ik met stropdas

Mijn zeer gewaardeerde collega Hans steenbeek gaat ASM per 1 december verlaten (en dat vindt ik best wel jammer). Hans gaat dan bij Stork Innotech een nieuwe wending aan zijn carriere geven. Op onderstaande foto sta ik samen met Hans en allebei voorzien van stropdas. Hans heeft er wel 50 en draagt elke dag wel weer een andere. Dan klaagt ie dat ik 4 fietsen heb... Hoewel, 50 dassen versus 4 fietsen. Daar zit toch wel een significant prijsverschil tussen.

Om Hans een waardige afscheidsdag te geven zal ik op zijn laatste werkdag ook de gehele dag een stropdas dragen. En wel diegene die ik laatst van hem gekregen heb, een das met racefietsen erop... Hahahahahaaaa.

Brooks Glycerine 4

Loop sinds enkele weken op Brooks Glycerine 4 loopschoenen. Na een 4 tal modellen in the plaatselijke Run2day winkel geprobeerd te hebben, kwam ik op dit model uit. Een neutrale loopschoen met een zachte afwerking aan de binnenzijde. Belangrijk, want dan kan ik zonder sokken in de schoenen hardlopen. Maakt de wissel weer 1/2 minuutje sneller. Liep dit seizoen in de triathlon van Huizen een paar gemene blaren op in mijn vorige loopschoenen, New Balance 753. Deze hebben een wat hardere en gladde afwerking aan de binnenzijde.

Na een paar weken op deze schoenen gelopen te hebben kan ik niet anders concluderen: top schoenen.

Wolfskamerloop Huizen

Vanmiddag de Wolfskamerloop gedaan. Deze loopwedstrijd pastte uitstekend in mijn voorbereiding op 1 of 2 halve marathons deze winter. Een 10 kilometer loop is dan ook een goede graadmeter om eens te kijken hoe de conditie er voor staat. Ik ben sinds een maand begonnen om te trainen volgens de "Verheul methode". Dit houdt in dat je relatief veel intervals van allerlei lengtes (200 tot 2000m) vlak onder je anaerobe drempel loopt met relatief lange rust. Dit zorgt ervoor dat je dus goed uitgerust met de volgende interval kan beginnen en deze dan ook technisch goed kan uitvoeren. Je traint dus veel op souplesse. Daarom heet de "Verheul methode" ook wel de "Souplessemethode".

Ik had mij zeker niet getapered voor deze loop, sterker nog, het was de afgelopen week een redelijk pittig loopweekje met wat langere intervallen. Van het voorjaar had ik een keer een 10 kilometer (zo'n zelfde niet getaperde) wedstrijd in 42:18 minuten gelopen, dus had ik mijzelf van te voren ingesteld op een tijd zo tussen de 41:30 en 42:00. Ik had namelijk wel het gevoel dat het wel een stukje harder kon dan 42:18. Na de start liep ik de eerste kilometer in 3:50 zonder dat ik het gevoel had dat ik mij over de kop liep. Ik ben dus strak doorgegaan en liep het eerste rondje van 5 kilometer in 20:07 (Hfavg 167), lekker snel dus.

De tweede ronde kon ik het tempo goed volhouden. Probeerde op 7,5 kilometer nog eens extra te versnellen om een poging te doen onder de 40 minuten te eindigen. Helaas viel ik de laatste kilometer wat stil, mede ook omdat ik zag dat een tijd onder 40 minuten niet haalbaar was. Liep dus uiteindelijk boven de 40 minuten, namelijk 40:29 (Hfavg 169). Dat betekende dus 20:22 (Hfavg 171) over de 2e ronde van 5 kilometer. Supergoed dus voor slechts een "traingswedstrijd". Lekker lang uitgelopen om de spiertjes wat bij te laten komen, dus hopelijk morgen niet al te veel last van spierpijn.

Flipturns, de eerste winst van het komende seizoen

Oftewel "tuimelkeerpunten". Tot voor een week geleden maakte ik mijn keerpunten in het zwembad met behulp van de "open turn". Dat betekent aantikken met de hand, vervolgens omdraaien en met je benen weer afzetten.

Een snellere variant is dus de flipturn waar je dus vlak voor het keerpunt een koprol maakt (draaien over de breedte as en daarna de lengte as) en vervolgens weer afzet. Een snellere techniek, maar wel eentje waar die je niet 1,2,3 onder knie hebt. De meeste zwemmers in mijn baan keren op deze mannier en aangezien ik merk dat ze daar een significante tijdwinst ten opzichte van mij als "open turn" keerder boeken, heb ik besloten om flipturns te leren.

Vorige week donderdagochtend heb ik een uur lang alleen maar flipturns gemaakt. Dat resulteerde in een ochtend hoofpijn en een druipneus. Ik heb thuis de "Total Immersion" DVD liggen met daarop een hoofdstuk geheel gewijdt aan flipturns. Die heb ik dus zaterdagavond een uur lang beeldje voor beeldje bestudeerd. Ook op internet wat gezocht en daar vond ik op de deze website (Zweminfo.nl) een mooie uitleg, inclusief afbeeldingen. Vervolgens zondagochtend weer tijdens het vrijzwemmen een uur lang tussen ouders met spelende kinderen getuimeld. Dit ging al 100% beter dan donderdag (in ieder geval geen hoofdpijn en druipneus). Zondagavond weer een aantal keer de flipturns op de "Total Immersion" DVD bekeken.

Vanochtend weer hoopvol het zwembad in met het voornemen om een normale training uit te voeren, maar dan wel met alleen maar flipturns. Dit ging uitstekend, er zaten misschien een paar tussen die niet helemaal perfect waren, maar over het algemeen ging het prima. Nu de techniek nog verder perfectioneren zodat de "seconde per keerpunt" verdiend is ;-) Da's dan weer de eerst winst van het komende seizoen!

Cor Zwaag, de eeuwige grijns

Dit is nou Cor Zwaag, mijn ouwe trouwe sportvriend uit Anna Paulowna (daar kom ik oorspronkelijk vandaan). Cor is een fanatieke roeifietser die zijn hand niet omdraaid voor een 1/4 triathlon.

Op onderstaande foto zie je hem in volle glorie op zijn roeifiets tijdens e.o.a. wedstrijd op 1 oktober jl in Groningen. Wat bij foto's van Cor altijd onmiddelijk opvalt is zijn immer stralende lach. Zelfs tijdens zijn momenten van de diepste dalen in een wedstrijd weet hij deze grijns op zijn gezicht te behouden, chapeau!!!! Ik denk zelf dat ie in zijn slaap nog grijnst ;-)

1/2 Marathon Drachten

Zoals in de vorige post van de "Monster Tijdrit" al gemeld, was ik deze zaterdag van plan de halve marathon van Drachten te gaan lopen. Ik had het gevoel dat ik een tijd onder de 1:30 zou aankunnen. Enkele dagen voor de wedstrijd begon ik lichtelijk te twijfelen over de deelname, niet vanwege de vorm want die was goed. Maar meer vanwege de weersvoorspelling voor die dag. Bijna tegen het stormachtige aan. Gelukkig viel het op de dag van de westrijd erg mee. Had onderweg naar Drachten wel de nodige pittige buien ervaren, maar gelukkig was het tijdens de wedstrijd droog. Wat helaas wel sterk aanwezig was, was de wind die met kracht 6 a 7 over het parcours waaide.

Ik ging dus voor een tijd onder de 1:30. Dat houdt in dat je elke km in 4:16 moet lopen. De organisatie had op elke km een aanduiding geplaatst, dus was de snelheid voor de deelnemers perfect te volgen. Ik startte behoudend maar zag de hartslag al snel ruim in de 160 staan. Dat had ik niet verwacht, maar het voelde goed aan dus bleef ik in dat tempo door gaan. De eerste 5km ging in 21:23 (HFavg 165), net 3 seonden boven schema. De tweede 5km ging in 21:33 (HFavg 169) al wat meer boven schema. Ik voelde toen aan, dat die 1:30 er toch net niet in ging zitten. Vanaf halverwege kwam ik samen met iemand anders te lopen en hielden we samen het tempo hoog. Dat resulteerde in de 3e 5km in 21:51 (Hfavg 168) en de vierde 5km in 21:49 (Hfavg 171). Dan zit je dus op 20km en is er nog 1,1 km te gaan. Na 1:31:27 (Hfavg 169) stond ik weer aan de finish op de atletiekbaan van AV Impala in Drachten. Helaas geen 1:30, maar wel een uitermate tevreden gevoel. Ik had gewoon lekker gelopen en met de wetenschap dat met een lichtere wind er misschien toch nog die tijd van 1:30 had ingezeten, was ik tevreden! De gemiddelde hartslag over de hele wedstrijd was 169 en liep gedurende de hele wedstrijd heel lichtjes op, dus heb ik mijn stinkende best gedaan en de race redelijk goed ingedeeld.

Zag 's avonds op de website van AV Impala dat ik zelfs 3e was geworden! Welliswaar bij de prestatielopers, want er zaten nog een hus wedstrijdlopers voor me.

Het actieve wedstrijdseizoen zit er op. Ga de komende weken wat rustiger aan trainen om de batterij weer wat op te laden. Daarna ga ik mij voorbereiden op 1 of 2 halve marathons van de winter. Kijken of die 1:30 nog haalbaar is ;-)

Monster Tijdrit

Deze zondag was de dag van de MONSTER TIJDRIT, ofwel de MTR. Deze tijdrit van 120km wordt jaarlijks georganiseerd door SKITS, een studentenvereniging voor skeeleren, schaatsen en fietsen. Na alle trainingen de afgelopen zomer voor de hele triathlon, dacht ik dat dit een mooie seizoenafsluiter zou zijn wat fietsen betreft. Vorig weekend nog een "hoogtestage" in het Sauerland gedaan, dus deze tijdrit was een mooie test om nog eens te kijken hoe de fietsbenen ervoor stonden.
Het weer was redelijk, 's ochtends vroeg was er nog een buitje gevallen, maar ten tijde van de wedstrijd was het droog, een graad of 16 en een strakke wind kracht 5. Ik had aan de organisatie opgegeven dat ik 33km/hr gemiddeld zou rijden dus startte ik in het middenveld. Er waren rijders (w.o. Chris Brands) bij die 41 hadden opgegeven!

De tijdrit bestond uit 3 ronden van 41 km, dus in totaal wel 123km. De rondes begonnen met de wind in de rug en eindigden dus met de wind op de kop. Via rondes van 1:10, 1:11 en 1:14 had ik dus uiteindelijk 3:36 (34 km/hr gemiddeld) over de 123km gereden. Zowaar niet slecht, want het was toch een kilometer per uur meer dan vooraf ingeschat. De laatste ronde trok de wind nog ff extra aan en viel er nog een kleine bui. Dat stelde niets voor met wat er in de namiddag uit de hemel kwam storten. Regen, hagel, onweer en rukwinden. Dus qua weer hadden we het nog heel erg getroffen!

Volgend weekend ga ik wederom, en voor de komende maanden de laatste keer, nog een keer de grenzen van het sportend lichaam opzoeken tijdens de halve marathon van Drachten. Eens kijken of een tijd van rond (of liefst iets minder) van 1:30 in de benen zit.

ATB weekend met de Mudbikers in het Sauerland

Ons jaarlijkse "mannenuitje" vond plaats onder zomerse omstandigheden. De thermometer in de auto gaf 30 graden aan, en dat voor eind september. Iedereen zag er beter getraind uit dan vorig jaar. Alle ingredienten dus aanwezig voor een lekker weekend sporten, drinken eten en slap ouwehoeren!

De stand van zaken voor het weekend:

• Ikzelf had een Ironman een maand geleden gedaan en daar weer de nodige kilometers voor afgelegd langs "'s lands heeren wegen".
• Johan had samen met mij Luik-Bastenaken-Luik gereden en dus meer fietskilometers dan ooit in de benen.
• Aart misschien wat minder fietskilometers, hoewel begin juli nog meegeweest met het rondje Markermeer a 140km. Maar wel veel gespind en krachttraining gedaan. En, niet te vergeten, een getalenteerd fietser!
• Jeroen had vorige jaar nog de naweeen van een streptokokken infectie en had dit jaar meer getraind op de racefiets. Helaas wel in de zomer een maand de fiets niet aangeraakt door vacantie.
• Herman was eindelijk ook enigszins blessure vrij en had ook meer fietskilometers gemaakt. Voor Herman gold weer weer hetzelfde als Jeroen, door vacantie wel weer een maand de fiets niet aangeraakt.
• Arjen heeft ook het spinnen ondekt en in het voorjaar en vroege zomer wat toertochtjes samen met Jeroen op de racefiets gemaakt.

Het weekend

Meteen vrijdagmiddag een lekker tochtje rond Calle gemaakt. Ook het single track rondje van de local heroes gereden. Vorige jaar viel ik daarbij nog in een prikkelbosje en reed daarna met bloedige krassen de laatste dagen rond.

Zaterdag waren we van plan de zuid-as te rijden van de M-route (een wandelweg van zo'n 90 a 100km). Mede door onze ervaringen van verleden jaar en het bezit van een GPS ging dat prima-de-lux. Het laatste lusje kreeg Jeroen er genoeg van en nam de shortcut terug naar het hotel. Een tactische rust zou de volgende dag blijken.

Zondag was helaas een korte fietsdag want zo tussen drie en vier uur wilden we weer richting huis rijden. Deze dag dus de noord-as van de M-route. Vooral de beginklim (ff niet die van direct na het hotel meegerekend) was een hele steile waarin de nodige stukken gelopen moest worden. Hier bleek dat Herman toch wat moeite had met de inspanningen van de dag ervoor. Jeroen leek deze dag wat frisser uit zijn ogen te kijken dan Herman.... Halverwege de route kwamen we bij hotel Stimm-Stamm, ons favorite opsteek restaurant in deze omgeving. Daarna een lange afdaling en nog wat klimwerk om weer terug te keren bij ons hotel.

The after party

Traditioneel bij McDonalds. Maar tradities zijn er om te breken en dus wilden we een keertje bij de Burgerking eten. Helaas had het filiaal in Veenendaal net last van een gaslek, dus werd het toch McDonalds. Na gedane inspanningen, konden we onszelf met een gerust hart weer supersizen. Daarna hebben we afgesproken dat Herman & Jeroen wel voor volgend jaar wat kilo's moeten gaan kwijtraken. Herman moet van 130 naar 110 kilo en Jeroen van 110 naar 100 kilo. Ik ga jullie in de gaten houden mannuh ;-)

Moe maar voldaan kwam ik in ieder geval weer thuis. Nog snel de Cube schoonmaken en de vuile was opruimen om daarna op de bank in slaap te vallen na een lekker Palm biertje! Het was weer een top weekend!!!!!!

Familie uitje op Texel

Dit weekend hadden we met de familie Kaptein en alle aanhang een gezellig familie uitje op Texel. Het begint zowaar al een traditie te worden, want dit was de derde keer. Voorgaande jaren zijn we in Schoorl en Nijeveen geweest. Nu hadden we 2 huisjes op Landal Greenpark de Slufter, vlak nabij de Cocksdorp op het noordelijke gedeelte van het eiland Texel.

De kinderen vermaakte zich op zaterdag prima met vliegeren in de duinen rond de huisjes. Op zondag zijn we met de hele club naar Ecomare geweest. Ecomare is een zeehonden creche waar ook heel veel aandacht wordt geschonken aan de overige bewoners van Texel, het Waddengebied en de Noordzee.

Triathlon Almere 2006

Het zit er weer op, de hele triathlon van Almere. De zwaarste eendags westrijd ter wereld! Ik ben gefinished en dus mag ik mijzelf weer een jaartje Ironman noemen! Drie finishes tot nu toe, 1995, 2005 & 2006.

Zoals voorspeld was het weer uitstekend voor een snelle race, weinig wind, 20 graden (lucht en water) en zonnig tot half bewolkt.

Gepland tijdschema

De start was om 7:45, daarvoor waren al drie startseries van het Europees kampioenschap over de O3 afstand (4 zwemmen, 120 fietsen en 30 lopen) en daarna nog de startseries van de Try together en Triple play. Door al die startseries dit jaar, waren er zo'n 300 starters op de Classic Long Distance. Dat maakte dat ik na de start al vrij snel in mijn "eigen water" kon zwemmen, lekker dus. Ondanks dat het water zo goed als vlak was, kreeg ik na halverwege last van krampaanvallen in beide kuiten. Idem dito als verleden jaar, hoewel er toen een pittige golfslag was. Na 1:09 stond ik weer op het surfstrandje en begon aan de tweede opdracht van vandaag, het fietsen. Toch 3 minuten sneller dan verleden jaar!

Net twee weken in het bezit van een nieuwe Trek 5000, dus ik had er zin in. Wind was er nauwelijks in de eerste ronde (inclusief extra stuk vanwege het verplaatsen van de zwemfinish), dus die reed ik in 1:49, de tweede ronde begon de wind iets aan te trekken (nog steeds niet meer als kracht 2 a3) en die reed ik in 1:48. De laatste ronde (met een wederom iets aantrekkende wind kracht 3) ging in 1:52. Deze heb ik bewust wat rustiger gereden omdat ik zag dat het fietsen wel goed zat en onder de van te voren bedachte tijd zat. Totaaltijd van het fietsen was dus 5:29. Een ruim half uur sneller dan verleden jaar (inclusief het lekke/aflopende banden festijn van toen) en een kwartier sneller dan van te voren bedacht. Zo begon ik dus aan het lopen op ongeveer 6:45. Een kwartier voor op schema dus!
De eerste ronde (14 km) lopen heb ik bewust geprobeerd om de benen niet het tempo te laten bepalen, maar het hart. Dat lukte voor mijn gevoel aardig en zo liep ik dus 1:18 over de eerste ronde, de tweede ronde was voor mij de ronde van de waarheid. Verleden jaar ging op zo'n 26 kilometer (dus nog voor het einde van de tweede ronde, 28 km) het licht uit. Wandelen dus. Nu voelde ik aan dat dat gevoel wederom terugkwam, alleen nu zette ik alles op alles om tot 30 kilometer te blijven lopen. Dat lukte en de tweede ronde ging in 1:27, misschien iets te veel verval, maar voor mij acceptabel. De tijd van rond de 11 uur lag nog binnen de mogelijkheden. Ik voelde al aan het eind van de tweede ronde dat de derde ronde niet gemakkelijk zou worden. En dat werd ie ook niet. Doordat ik mijzelf gepushed had om tot 30 kilometer te blijven lopen, kwam daarna "de man met de hamer" extra hard aan. Nog langere wandelpauzes dan verleden jaar in de laatste ronde. Deze ronde ging in 2:06 (verleden jaar was mijn laatste ronde 1:54!!!). Ja en dan sta je na 11:36:28 op de finish in de havenkom van Almere Haven. Moe maar voldaan gefinished, hand in hand met Iris en Stijn. Eindelijk het doel gehaald om de tijd van 1995, namelijk 11:42, uit de boeken te schrappen als PR.
Verleden jaar dacht ik dat dit een eenmalig optreden was, maar nu weet ik voor mijzelf dat als het even kan, ik er volgend jaar weer bij ben. Het is een onbeschrijfelijk gevoel om deel uit te maken van een wedstrijd als deze. Volgend jaar is het de 25e keer de hele Triathlon in Almere. Geen fratsen met EK's en zo, maar gewoon weer als hoofdmoot de "Classic Long Distance". In 2008 is dan weer het WK in Almere, dus dan zal er wel weer dezelfde drukte met startseries als dit jaar zijn. Reden te meer om nog een tweetal kruisjes achter mijn naam er bij te zetten.
Met dank dit jaar aan Maikel Doevelaar, zijn vriendin Sandra en Michael Dirkzwager voor de begeleiding, coaching en fotografie. Prima gedaan mannen (en vrouw), ondanks dat ik wat chagerijnig reageerde in de derde ronde toen jullie probeerde om mij weer aan het lopen te krijgen :-) En natuurlijk het thuisfront, Marion, Iris en Stijn. Want zonder een familie die er niet achterstaat is dit echt een "Mission Impossible". CU in 2007 in Almere Haven, dan ben ik veteraan categorie H40!!!! "Je wordt ouder pappa" ;-)

Voorbeschouwing 1/1 triathlon Almere

Morgen is het weer zover, de hele (1/1) triathlon van Almere. 3.8 km zwemmen, 180 km fietsen en 42 km lopen, de derde hele triathlon tot nu toe. De voorbereiding was dit jaar uit de kunst, geen nare ongelukken en ziektes. Ook het weer ziet er voor morgen fabelachtig uit, 20 graden (water en lucht) windkracht 2 a 3 en voornamelijk bewolking. Wellicht in de loop van de middag een spatje regen, maar dan ben ik als het goed is al aan het lopen. En het(fiets) materiaal is "nagelnieuw"...

Alle ingredienten voor een snelle wedstrijd dus. Vanaf mei tot medio juli de trainingsduur naar zo'n 15 uur per week gebracht. Vervolgens 3 weken van ruim 20 uur en de laatste twee weken getapered naar morgen. Vooral dit jaar aanzienlijk meer loopkilometers gemaakt. Dat alles zal mij hopelijk naar een eindtijd rond de 11 uur moeten brengen. Na 1:15 wil ik op de fiets zitten en na 7 uur beginnen met lopen om vervolgens een marathontijd van 4 uur te realiseren. Dat in totaal moet dus zo'n 11 uur worden. Gaat dat lukken? Het is misschien wat optimistisch, maar waarom ook een keer niet. Vorig jaar brachten 2 lekke banden en een zeer matige laatste 14 km lopen mij op 12:12. Dus met een beetje geluk en een stabiel lichaam...

Tijdschema:

• 7:45 Start zwemmen
• 9:00 Start 1e ronde fietsen
• 10:55 Start 2e ronde fietsen
• 12:50 Start 3e ronde fietsen
• 14:45 Start 1e ronde lopen
• 16:05 Start 2e ronde lopen
• 17:25 Start 3e ronde lopen
• 18:45 Finish

Optimistisch? Morgenavond zal ik het weten!

Van de week is er de nodige comotie rond de kwaliteit van het zwemwater van het Gooimeer, en met name de havenkom, geweest. Veel algengroei en dode vissen aldaar. Dat heeft de organisatie afgelopen woensdag doen besluiten dat de start en finish van het zwemmen op het oude vertrouwde surfstrand gaan plaats vinden. Dat het water er daar ook niet zo geweldig uitziet (en ook ruikt) blijkt wel uit onderstaande foto... Een beetje Vicks Vaporub onder mijn neus smeren en dan is dat ook weer opgelost ;-)

1/4 triathlon Anna Paulowna

Deze zaterdag was het jaarlijkse kwart(je) triathlon van Anna Paulowna. Een triathlon in de streek waar ik vandaan kom en waar ik sinds 3 jaar weer elk jaar aan mee doe. Het was dit jaar de 24e keer en ik heb er daarvan een stuk of 12 gedaan.

Het weer was prima, 22 graden, zonnetje en een pittig windje kracht 4 a 5. Dat windje maakte het zwemmen wel wat lastig want er was behoorlijk wat golfslag op het Oude Veer.

Zwemmen ging op zich redelijk lekker voor mijn gevoel, alleen de tijd van 17:02 viel een dikke halve minuut tegen, hoewel ik wel gelijk met Dre van Oosten wisselde, die de afgelopen jaren toch elke keer voor mij zat met zwemmen. Dat deed mij dan toch wel goed. Dre zwemt in het zwembad wel niet zo hard, maar eenmaal in een wetsuit gaat het stuk rapper.

Het fietsen begon tegenwind en ik kon hem lekker rondtrappen. Helaas bij de eerste spoorwegovergang na zo'n 5 kilometer bij Kleine Sluis moest ik wachten voor een trein (is mij in die andere 11 jaargangen nooit overkomen). Dat kostte mij een minuut... Maar ja, dat was niet de grootste pech van vandaag. Ik leek op een snelle fietstijd uit te gaan komen, ware het niet dat zo'n 3 a 4 kilometer voor de fiets-loop wissel ik een lekke achterband kreeg. Het hele stuk naar de wisselzone gelopen (mocht nog een paar oude geitenwollen sokken van iemand lenen) en alsnog begonnen met lopen. De fietstijd was nu 1:32!!! Dat zijn tijden van lang geleden, mijn eerste kwart triathlons :-)

Met lopen begon ik nog wel gemotiveerd, maar na een paar kilometer zag ik het nut er niet helemaal van in (kwam ook een beetje door wat zere hielen van het wandelen op blote voeten/geitenwollen sokken op het wegdek) en ben toen in een iets minder strak tempo gaan lopen. Kwam een kilometer voor het einde Marijke Zwaag tegen, de dochter van sportvriend Cor Zwaag. Met haar heb ik rustig de laatste kilometer "uitgelopen". Cor Zwaag had overigens al na een kilometer lek gereden en ook zijn nieuwe binnenband ging ook meteen lek. Voor Cor: Wel eerst voor het vervangen van je binnenband ff met je vingers de binnenkant van je buitenband checken of er niet nog wat scherps in zit....

Al met al een wedstrijd met een vervelend nasmaakje. Ging voor een totaaltijd van onder de 2:10, maar helaas werkte het materiaal niet helemaal mee. Misschien nog een "teken" van mijn ouwe trouwe Kestrel 500SCI vanwege de aanschaf van een Trek 5000? :-) Volgende week zaterdag het hoogtepunt van dit jaar: de hele triathlon van Almere. Ben ik er klaar voor? Volgende week zaterdagmiddag/avond zullen we het weten. Misschien schrijf ik van de week nog een kleine voorbeschouwing met een "gepland" tijdschema.

Zit me nu te verbijten achter de computer omdat het hier in Almere een partij hondeweer is geworden. Regen en onweer. Eigenlijk wil ik vandaag nog 130 kilometer fietsen om de Trek 5000 nog eens goed aan de tand te voelen. We zien het wel, anders maar niet. Want als ik het nu nog van die laatse 130 kilometer fietsen moet hebben, is het ook niet goed.

Nieuwe Trek 5000

Na 12 jaar trouwe dienst heb ik een maatje voor mijn Kestrel 500SCI aangeschaft. Een wat conventioneler gelijnde fiets voor het trainingswerk. Hoewel ik dit jaar er wel de hele triathlon van Almere op ga doen.

Morgen gaan we de kwart triathlon van Anna Paulowna op de Kestrel rijden. Zondag ga ik dan nog eens 130km op de nieuwe Trek rijden. Kijken af alle in- en afstellingen in orde zijn.

Luik-Bastenaken-Luik

Of eigenlijk Luik-Baraque de Fraiture-Luik. We hebben net zoals vorige jaar de 170km versie gereden. De dag ervoor zag dat er nog niet naar uit, want het was al twee dagen super slecht weer. Koud, wind en vooral veel regen. Op het laatste moment toch besloten heen te gaan en dat was achteraf een goede keuze. Het weer was zaterdag namelijk uitstekend, ietwat aan de frisse kant. Maar vooral droog!

Dit jaar hadden Michael, Johan en ik een hotel geregeld in Luik zelf. Zo'n 4 kilometer van de start. Even na achten 's ochtends zijn we vertrokken vanaf de start. Al gauw bleek al dat Michael niet de killer benen van vorig jaar had, te weinig kilometers gemaakt. Hij had het zwaar met het klimmen. Johan daarintegen was in betere vorm dan ooit, had weken van tussen de 300 a 400 kilometers gemaakt. En dan ook nog eens een nieuwe Canondale R400 tussen zijn benen, dus zijn moraal was voor de start al hoog.

We reden vrij vlot naar de eerste stempelpost op Baraque de Fraiture. Daar voorafgaand was ik mijn ouwe trainingsmaat Jos van Dorp nog tegengekomen. Die deed samen met Ge Bakkum en Joop Menke ook mee. Joop kwamen we later op de Baraque nog tegen.

Ja, vanaf Baraque is het een lange afdaling na de klim van de Wanne, waar het echte LBL pas begint. Ik had het wat koud gekregen op de Baraque en vervolgens het constante dalen naar de Wanne deed de benen geen goed. Maar op souplesse reed ik toch makkelijk naar boven. Daarna volgde de Cote d'Amermont (eigenlijk de zwaarste klim van de rit), Le Rosier, La Vecquee en als toetje de Redoute. Vele renners moesten hier van de fiets maar ondanks een iets te zwaar verzet voor 20% (namelijk 42x25) ging ik makkelijk omhoog.

Helaas kreeg ik last van een afloper en moest ik een aantal keer van de fiets om mijn band weer op te pompen. Johan was ons intussen kwijtgeraakt en dacht dat ie achter ons reed en fietste dus als een bezetene naar Luik om ons nog in te halen ;-)

Moe, maar voldaan kwamen Michael en ik een kwartiertje later aan. Uiteindelijk net iets meer dan 7 uur netto gereden, een kwartiertje langer dan verleden jaar. Daar hebben we ons aandenken van de dag (een paar wielrensokken inclusief moeie benen) opgehaald. Ook nog eens een lekker broodje ge-BBQ'de worst gescoord en vervolgens met veel pijn en moeite het Campanile hotel weer opgezocht. Traditioneel voor dit soort evenementen onderweg nog een hamburger bij de Mac gegeten en snel naar huis.

De dag erna heb ik nog een laatste pittige looptraining voor de hele triathlon van Almere gedaan. Ondanks de zware benen kon ik de 22 kilometers erg goed aan. Dat geeft hoop voor 26 augustus! Maar eerst aankomende zaterdag (19 augustus) nog de 1/4 triathlon van Anna Paulowna. Eens kijken of we de tijd van 2:10 van verleden jaar nog iets scherper kunnen zetten.

1/8 triathlon Nederhorst den Berg

Deze zondag had ik vrijgemaakt voor de 1/8 triathlon van Nederhorst den Berg. Na alle lange duurtrainingen van de afgelopen weekeinden vond ik het een goed idee om weer eens wat korts en intensiefs te doen. Dan is een 1/8 triathlon dus een perfecte gelegenheid.
Had mij niet echt getapered voor deze wedstrijd, maar een wedstrijd is een wedstrijd, dus vlieg je na het startsignaal er vol overtuiging in. 500m zwemmen ging in 6:30 minuut, 20 km fietsen ongeveer 33:00 minuut en 5 km lopen in 21:00. Eindtijd van ongeveer 1:02:50. Eigenlijk ging alleen het fietsen relatief het minst en lopen en zwemmen het best. Da's op zich al uniek, want meestal is fietsen veruit het beste onderdeel. Dus met alle omstandigheden meegerekend (gevaarlijk fietsparcours en de hitte van bijna 30 graden) een goede wedstrijd gedraaid. Op naar de volgende triathlon, de 1/4 van Anna Paulowna een week voor het hoofdgerecht van dit jaar, namelijk de hele van Almere.