1/1 Triathlon Almere

En weer een streepje erbij. Dit jaar was de 4e start en finish!
Het weer was voor die dag redelijk goed voor een hele triathlon. Weinig wind (hoewel je die in de vlakke polders rond Almere altijd goed voelt) en een temperatuur van zo'n 23 graden. Welliswaar met veel zon, dat het voor het gevoel nog warmer maakte.

Het zwemmen was dit jaar eerst een rondje van zo'n 1100 meter met daarna een landgang om vervolgens naar de havenkom te zwemmen. Traditioneel had ik weer last van kramp in beide kuiten tijdens het zwemmen. Komt denk ik door de golfslag. Hoewel, als ik de tv beelden van het verslag van de wedstrijd zie, leek dat wel mee te vallen. Geheel volgens schema stond ik na 1:05 aan de kant.

Ondanks de kalme wind begon ik rustig met fietsen. Ik had de zelfde fietstijd als verleden jaar in mijn hoofd en die was onder iets gunstiger omstandigheden gereden. Vanaf de tweede ronde besloot ik het tempo iets op te voeren. Via rondes van 1:52, 1:47 en 1:49 kwam ik in de wisselzone voor de laatste en niet de minste opdracht van vandaag: de marathon.

Foto: Martin Kroon

Zoals ik hiervoor al vermelde was het vrij warm voor het lopen. Jezelf goed verzorgen is dan het devies. Dat was de laatste jaren voor mij nog als eens een probleem. Zo gauw mijn maagje een beetje begon te protesteren stopte ik met drinken en voeding. Dit had dan weer tot gevolg dat je niet gauw daarna zo slap als een vaatdoek wordt...
Dit jaar was ik vast besloten elke ronde van 14km 4 gels (met 2 bekertjes water) te gebruiken en bij elke verzorgingspost een bekertje water te nemen. Als "nooduitgang" wanneer mijn maag weer in protest-modus zou schakelen zou ik dan overstappen op water en cola. Deze protest-modus werd dus ingeschakeld na zo'n 32km lopen. Na de verzorgingspost op havendreef op ca. 34km moest ik kort na de cola-water (da's weer eens wat ander dan cola-rum) mix overgeven. Wonder boven wonder liep ik daarna nog 2km "lekker". Daarna ging de kaars langzaam uit omdat mijn maag niks meer verdroeg, zelfs een paar slokjes water voelde aan alsof er iemand hard van binnen uit op mijn maag duwde. Ik lag op dat moment nog op sub 11 uur schema, maar wist op dat moment dat dat voor vandaag een brug te ver zou zijn.

Foto: Martin Kroon

Na 11:12:40 stond ik weer in het stadion. Moe maar voldaan nog lekker nagenieten van de gedane inspanning.

Foto: Martin Kroon

Net zoals verleden jaar bedank ik weer Marion voor alle huiselijke support. Het valt niet altijd mee om een triathleet als echtgenoot te hebben. En Michael en Herman voor het supporteren! Van zo'n dag langs de kant staan wordt je vaak nog moeier als meedoen ;-)

Volgend jaar het WK Long Distance in Almere. Dan ben ik er zeker weer bij!!!!

NK Triathlon OD voor Masters Veenendaal

De laatste wedstrijd voor Almere. Het NK triathlon Olympic Distance voor veteranen. Na 4 weken van hard trainen had ik de afgelopen week wat rustiger aan gedaan om nog een pittig weekend te houden. Deze triathlon en zondag nog een fietstraining van zo'n 100km.

Het zwemmen was 3 rondjes van 500 meter in een recreatieplas. Door alle bochten leek het meer op een kartbaan als een zwemparcours. Omdat na 100 meter al de eerste bocht was, was het een gekleun van jewelste. Desondanks zette ik toch een nette 24 minuten neer op deze 1500 meter zwemmen.

Het fietsparcours was supersnel, een heen en weer parcours op een nieuw stuk rondweg ten oosten van Veenendaal. Na twee van de vier ronden werd ik door een groep van een man of 6 in gehaald. Na kort nadenken ben ik maar mee gaan rijden in deze groep. De nieuwe stayer-regels houden in dat er 7 meter zich tussen het voorwiel van je voorganger en jouw fiets zich moeten bevinden. Dit betekent dus ongeveer 5 meter van achterwiel tot voorwiel. Daar heb je gewoon voordeel van, punt uit. Ik maak me er tegenwoordig ook maar niet druk meer om, kost veel te veel concentratie en energie...
Maar goed, het fietsparcours legde ik net binnen het uur af. Was welliswaar geen 40km, maar zo'n 38km. Toch wel snel dus.

Het loopparcours was een een tweetal rondes met daarin een stuk van 500 meter over een "karrespoor" door een weiland en twee haakse bochten. Niet echt mijn favoriete soort parcours. Geef mij maar lange rechte wegen. De 10 kilometer lopen kostte mij een ruime 43 minuten. Had eigenlijk gehoopt wel zo'n 1 a 2 minuten harder te lopen.

Eindtijd was uiteindelijk 2:11. Daarmee werd ik 84e overal en 22 in mijn categorie H40. A.s. zaterdag gaat het echte werk beginnen. De hele triathlon van Almere. De weersvoorspelling ziet er goed uit, het lichaam is topfit en goed getraind. Dus de ingredienten voor een nieuw PR? Als ik mijn zwakke punt (verzorging tijdens het lopen) onder controle hou zie ik een tijd binnen de 11 uur als mogelijkheid. Zaterdagavond zal ik het weten...

Luik-Bastenaken-Luik

Voor het 3e achtereenvolgende jaar deed ik mee met deze wielerklassieker door de Belgische Ardennen. Ik reed welliswaar de 170km, maar dat pastte wat mij betreft goed genoeg in de voorbereiding naar de hele triathlon van Almere.


Dit jaar hadden we met een aantal andere rijders gekozen voor een verblijf in het hotel bij de start, het Holliday Inn hotel. Op vrijdagmiddag verzamelen bij Van der Valk in Breukelen alwaar we een hapje gingen eten. Het was namelijk nogal druk langs de weg bij Eindhoven. Zo rond 21:30 kwamen we aan in Luik. Nog ff gauw een paar biertjes drinken en daarna onder de wol.

Johan en Thom gingen er al om 5:30 uit, want zij gingen de 235km rijden. Ik en Aart konden nog lekker een uurtje langer pitten want wij reden de 170km. Het ontbijt bleek niet zo bijzonder te zijn... helaas... Om ff voor acht uur voegde Erik zich bij ons en gingen ook wij op pad voor onze barre tocht.

Het was dit jaar gelukkig erg mooi weer. Een beetje mistig en vochtig in de ochtend, maar later erg zonnig! De eerste heuveltjes lekker soepel op gereden. Ook Erik en Aart reden lekker mee. Met name Erik zag erg op tegen deze rit en reed alle beklimmingen in zijn eigen tempo omhoog.

Vanaf de beklimming van de Wanne ging het echte werk beginnen. Aart begon nu toch wel te merken dat ie net ff te weinig kilometers deze zomer gereden had en Erik bleef gewoon in zijn eigen tempo doorrijden. Bij mijzelf voelde de benen super-top! Ondanks de zware trainingsweek reed ik gemakkelijk de pittige klimmetjes op.

Na 6,5 uur netto fietstijd stonden we weer bij het Hotel Holliday Inn. Echt een topfietsdag was het! Moe maar voldaan konden we lekker in de parkeergarage onder het Hotel onze fietsen in de auto plaatsen. Nog lekker een douche gepakt in het hotel en daarna gewacht op de finish van Johan en Thom. Uiteraard onderweg naar huis bij de eerste de beste McDonalds de verloren gegane energie weer aangevuld.

Aankomende zaterdag het NK triathlon OD voor Masters in Veenendaal. Voor mij nog een soort van test wedstrijd op pittige snelheid voor Almere. Ik heb er zin, want ik voel aan alle kanten dat het lichaam helemaal top is.