Squash & 100e post

Sinds zo'n 3 jaar afgelopen donderdag weer eens op (of in) een squashbaan gestaan. Eèn van mijn "Dam tot Damloop" team members squashed regelmatig met andere collega's van ASM. "Of ik niet eens een keer zin had om ook een balletje te slaan" was zijn vraag.


Ik heb dus een paar jaar redelijk fanatiek gesquashed, dus "wel ja ik doe wel mee" antwoorde ik na een half minuutje nadenken. Ik wist dat ik daar best wel een paar pijnlijke bilspieren aan kon overhouden, maar dat moet toch kunnen in deze tijd van het jaar.

Voelde al snel tijdens het spel dat mijn lichaam niet zo gewend is aan het explosieve karakter van squash. Blaren op mijn voeten, blaren op mijn hand en bilspieren die wat onwillig werden. De dagen erna waren een heuse martelgang. Had meer spierpijn (billen en onderrug) dan na afloop van een hele triathlon!!! Vooral de fietsstraining van gisteren (2 dagen na het squashen) was een pijnlijke. De "core" van de training bevond zich in zone 3 (HF148-153). Kon door mijn pijnlijke bilspieren niet eens in deze zone komen. De maximale hartslag was zo rond 142, meer kon ik niet aan.

Zo veel contrast tussen twee dagen, voelde mij donderdag nog supersterk en vrijdag qua spierkracht zo slap als een vaatdoek. Vandaag is het zondag en staat er een rustdag op het programma, helemaal niet verkeerd! En ook nog eens een extra uurtje slapen door de overgang naar wintertijd.

Ennnnnn, zo kwam ik er zojuist achter dat dit mijn 100e post is!

World Championship Triathlon Hawaii, de uitslag

Hmmm, zat ik er toch behoorlijk naast met mijn "voorspelling". De winnaars van 2007:

Chris McCormack

Mannen:

1. Chris McCormack-Aus 8:15:34 (Ik had 'm 2e staan, dus zat ik hier niet zo ver naast).
2. Graig Alexander-Aus 8:19:04 (Al helemaal niet getipt).
3. Torbjorn Sindballe-Den 8:21:30 (Wel bij de top 3 verwacht na het fietsen, maar na het lopen... Is zo'n "über-biker").
4. Tim DeBoom-VS 8:22:30 (Oud winnaar in 2001 en 2002).
5. Marino van Hoenacker-Bel 8:23:31 (Ook zo'n sympathieke Belg).

En 8e Luc van Lierde in 8:30:01. Petje af!

Mijn grote favoriet bij de mannen, Norman Stadler, is door fysiek ongemak (overgeven, ook al 's nachts voor de wedstrijd) al in het begin van het fietsen uitgestapt. Faris Al-Sultan al helemaal niet gestart vanwege dezelfde soort maagproblemen als Norman Stadler.

Bij de vrouwen heb ik begrepen dat Natascha Badmann haar fiets in de prak heeft gereden door tegen een stuk verkeersmeubilair aan te fietsen. Heeft nog een tijdje op een fiets van toeschouwer geprobeerd te race te vervolgen. Maar toch, ongetwijfeld door de ongemakken van de aanrijding, uitgestapt...

Vrouwen:

1. Christine Wellington-Eng 9:08:45 (Zal wel in helemaal niemand lijstje gestaan hebben).
2. Samantha McGlone-VS 9:14:04 (Onbekend voor mij).
3. Kate Major 9:19:13-VS (Idem ditto).

Luc Van Lierde

World Championship Triathlon Hawaii

Vanacht is het officieuze wereldkampioenschap hele triathlon in Hawaii. De Ironman onder de Ironman westrijden. Als het een beetje meezit ga ik het begin via internet volgen om de volgende dag op ARD en/of Ketnet/Canvas het verslag van de wedstrijd te bekijken.



Mijn lijstje van kanshebbers:

Mannen

1. Norman Stadler-Dui (winnaar 2004 en 2006)
2. Chris McCormack-Aus (2e 2006 op 1:11 van Stadler)
3. Luc van Lierde-Bel (16e 2006, winnaar 1996 en 1999 en houder parcoursrecord 8:04:08)
4. Marino van Hoenacker-Bel (6e 2006)
5. Faris Al-Sultan-Dui (winnaar 2005)

Waarom Luc van Lierde op plaats 3 staat? Ik volg zijn blog regelmatig en heb sympathie voor iemand die alles al gewonnen heeft en toch plezier in de sport heeft behouden (of juist terug gekregen).

Vrouwen

1. Natascha Badmann-Swi (winnares 1998, 2000, 2001, 2002, 2004 en 2005)
2. Michellie Jones-Aus (winnares 2006)
3. ?? Sorry dames, ben te weinig op de hoogte van de "snelle vrouwen".

Een nieuwe aanpak

Vanaf 1 oktober ben ik begonnen met een andere aanpak van trainen. Heb besloten in zee te gaan met CB Consultancy van Chris Brands (zie http://www.cb-consultancy.nl/ of http://www.chris-brands.nl/), om mijn trainingsschema's te maken. Voorafgaande dient er eerst een redelijk formaat aanmeld formulier ingevuld te worden. Uiteraard de persoonlijke (medische) gegevens, sportieve achtergrond (prestaties), doelen voor het komend seizoen, beschikbare trainingstijd, test/wedstrijd resultaten etc. Al met al een klus van een half uur. Als triathleet natuurlijk een geringe inspanning... ;-)

De reden waarom ik deze stap genomen heb, is dat ik het idee heb dat ik de laatste jaren wat te "vlak" getraind heb. Wel de nodige uren gemaakt. Maar kwantiteit is één, kwaliteit is weer wat anders! Ik zie aan het schema voor de komende 4 weken daar al wat van terug. In elke week zit een wat pittigere zwem-, fiets- en looptraining. Pittig valt eigenlijk ook nog wel mee. Chris onderscheidt 6 zones waarin getraind wordt. Deze maand vinden die eigenlijk alleen maar in zone 0 t/m 3 plaats. Vooral lopen in zone 0 valt vooralsnog niet mee. Heb dan echt het gevoel dat ik met de rem op loop en moet oppassen dat mijn hartslag (en tempo) dus niet te veel oplopen.

Ben benieuwd wat deze nieuwe aan pak in het nieuwe seizoen gaat brengen.

Mudbikers weekend Sauerland, 7e editie

Alweer de 7e keer dat de heren Mudbikers een weekend op stap zijn geweest. De eerste keer was welliswaar maar 1 dag in Zuid Limburg, maar de laatste jaren 3 a 4 dagen naar het buitenland. De laatste 3 jaren in Calle.

Zoals gewoonlijk op vrijdagochtend verzamelen bij motel Breukelen om daar nog een bakkie koffie met appelgebak te doen.

In het begin van de middag kwamen we in Calle aan. Snel de tassen in de kamer zetten, fietskleding aantrekken en op pad. Stefan Vollmer (de eigenaar van pension Grewen Muehle) had ook wel zin in een ritje en reed dus met ons mee. Door de vele regen van de afgelopen dagen was het behoorlijk vochtig in de heuvels rond Calle. Daar kwam ook nog eens bij dat in januari van dit jaar door een storm een paar miljoen vierkante meter aan bomen omgewaaid is. Het opruimen van deze omgevallen bomen zal zeker 2 jaar in beslag nemen en daardoor rijden er veel tracktoren door de heuvels. Ook dit maakt bij wat regen de paden erg modderig.

Zaterdag was een dag van alleen maar regen. Dus maar in het pension gebleven. 's Ochtends naar het WK wielrennen voor dames gekeken. Daar zagen we Marianne Vos naar de 2e plek sprinten. 's Middags zijn we in een naburig dorp naar een stoommachine museum geweest. Hmm, een dag om maar gauw te vergeten.

Zondag werd een wegrit. We gingen op bezoek bij een kennis van Herman die een restaurant in het plaats Jagdhaus heeft. Een rit van zo'n 45 kilometer met op het einde een pittige klim van 4,5 kilometer. Daarna weer terug via een iets andere route naar Calle. Een lekkere vlotte rit dus die hoofdzakelijk over asfalt wegen ging.

Maandag, de laatste dag nog een relatief korte rit in de omgeving van Calle. Daar zat overigens nog wel een heel gemene klim in, die alleen maar lopend met de fiets aan de hand genomen kon worden. 's Middags weer terug naar huis met een traditionele tussenstop bij een fastfood restaurant. Dit keer de Burgerking. Daar namen we een tripple XXL burger. Die dingen zijn zo groot dat je er kramp van in je kaak krijgt ;-)

Ondanks het mindere weer van dit jaar (eigenlijk alleen zaterdag), toch weer een geweldig weekend gehad. Volgend jaar waarschijnlijk weer naar Calle, want er zijn nog voldoende paden die we nog niet bereden hebben. En ook de verzorging in Pension Grewen Muehle is uit de kunst!!!!