Triathlon Almere 2006

Het zit er weer op, de hele triathlon van Almere. De zwaarste eendags westrijd ter wereld! Ik ben gefinished en dus mag ik mijzelf weer een jaartje Ironman noemen! Drie finishes tot nu toe, 1995, 2005 & 2006.

Zoals voorspeld was het weer uitstekend voor een snelle race, weinig wind, 20 graden (lucht en water) en zonnig tot half bewolkt.

Gepland tijdschema

De start was om 7:45, daarvoor waren al drie startseries van het Europees kampioenschap over de O3 afstand (4 zwemmen, 120 fietsen en 30 lopen) en daarna nog de startseries van de Try together en Triple play. Door al die startseries dit jaar, waren er zo'n 300 starters op de Classic Long Distance. Dat maakte dat ik na de start al vrij snel in mijn "eigen water" kon zwemmen, lekker dus. Ondanks dat het water zo goed als vlak was, kreeg ik na halverwege last van krampaanvallen in beide kuiten. Idem dito als verleden jaar, hoewel er toen een pittige golfslag was. Na 1:09 stond ik weer op het surfstrandje en begon aan de tweede opdracht van vandaag, het fietsen. Toch 3 minuten sneller dan verleden jaar!

Net twee weken in het bezit van een nieuwe Trek 5000, dus ik had er zin in. Wind was er nauwelijks in de eerste ronde (inclusief extra stuk vanwege het verplaatsen van de zwemfinish), dus die reed ik in 1:49, de tweede ronde begon de wind iets aan te trekken (nog steeds niet meer als kracht 2 a3) en die reed ik in 1:48. De laatste ronde (met een wederom iets aantrekkende wind kracht 3) ging in 1:52. Deze heb ik bewust wat rustiger gereden omdat ik zag dat het fietsen wel goed zat en onder de van te voren bedachte tijd zat. Totaaltijd van het fietsen was dus 5:29. Een ruim half uur sneller dan verleden jaar (inclusief het lekke/aflopende banden festijn van toen) en een kwartier sneller dan van te voren bedacht. Zo begon ik dus aan het lopen op ongeveer 6:45. Een kwartier voor op schema dus!
De eerste ronde (14 km) lopen heb ik bewust geprobeerd om de benen niet het tempo te laten bepalen, maar het hart. Dat lukte voor mijn gevoel aardig en zo liep ik dus 1:18 over de eerste ronde, de tweede ronde was voor mij de ronde van de waarheid. Verleden jaar ging op zo'n 26 kilometer (dus nog voor het einde van de tweede ronde, 28 km) het licht uit. Wandelen dus. Nu voelde ik aan dat dat gevoel wederom terugkwam, alleen nu zette ik alles op alles om tot 30 kilometer te blijven lopen. Dat lukte en de tweede ronde ging in 1:27, misschien iets te veel verval, maar voor mij acceptabel. De tijd van rond de 11 uur lag nog binnen de mogelijkheden. Ik voelde al aan het eind van de tweede ronde dat de derde ronde niet gemakkelijk zou worden. En dat werd ie ook niet. Doordat ik mijzelf gepushed had om tot 30 kilometer te blijven lopen, kwam daarna "de man met de hamer" extra hard aan. Nog langere wandelpauzes dan verleden jaar in de laatste ronde. Deze ronde ging in 2:06 (verleden jaar was mijn laatste ronde 1:54!!!). Ja en dan sta je na 11:36:28 op de finish in de havenkom van Almere Haven. Moe maar voldaan gefinished, hand in hand met Iris en Stijn. Eindelijk het doel gehaald om de tijd van 1995, namelijk 11:42, uit de boeken te schrappen als PR.
Verleden jaar dacht ik dat dit een eenmalig optreden was, maar nu weet ik voor mijzelf dat als het even kan, ik er volgend jaar weer bij ben. Het is een onbeschrijfelijk gevoel om deel uit te maken van een wedstrijd als deze. Volgend jaar is het de 25e keer de hele Triathlon in Almere. Geen fratsen met EK's en zo, maar gewoon weer als hoofdmoot de "Classic Long Distance". In 2008 is dan weer het WK in Almere, dus dan zal er wel weer dezelfde drukte met startseries als dit jaar zijn. Reden te meer om nog een tweetal kruisjes achter mijn naam er bij te zetten.
Met dank dit jaar aan Maikel Doevelaar, zijn vriendin Sandra en Michael Dirkzwager voor de begeleiding, coaching en fotografie. Prima gedaan mannen (en vrouw), ondanks dat ik wat chagerijnig reageerde in de derde ronde toen jullie probeerde om mij weer aan het lopen te krijgen :-) En natuurlijk het thuisfront, Marion, Iris en Stijn. Want zonder een familie die er niet achterstaat is dit echt een "Mission Impossible". CU in 2007 in Almere Haven, dan ben ik veteraan categorie H40!!!! "Je wordt ouder pappa" ;-)