Om het maar in 1 zin samen te vatten: "Spijkenisse was Kilo Utrecht Tango". Kwam al veels te laat aan. Mede doordat het wat slecht aangegeven stond waar je moest zijn. Stond eerst nog in de verkeerde rij van atleten die zich nog moetsen inschrijven & betalen. Toen ik uiteindelijk het parc fermee wilde binnen gaan, had ik 1 of ander blauw kaartje nodig, wat nog in mijn auto lag. Het was inmiddels al 20 minuten voor de start en fietste dus redelijk pissed off en gestressed naar mijn auto terug. De toegangsweg begon al redelijk druk te worden met toeschouwers en ook nog een enkele automobilist die zijn auto zo dicht mogelijk bij de start wilde parkeren.
Doordat een tegemoetkomende fietser deze enkele automobilist wilde ontwijken, kwam hij op mijn weghelft (of in ieder geval wat meer midden op de weg). Vervolgens knalde ik op die fietser en lag op het asfalt. De nodige schaafwonden en erger nog een verzwikte enkel. Moraal was natuurlijk ook al geknakt. Niet gestart en 250 km langs 's lands heeren wegen voor Jan met de korte achternaam gereisd.
Ik heb een bekende triathleet na een slechte wedstrijd wel ergens iets zien schrijven, dat het allemaal een doel heeft. Maar dat het op dit moment ff niet duidelijk was, wat dat doel zou moeten zijn. Heb nu dus ook zo'n gevoel.
Na een succesvolle wedstrijd in Almere dacht ik nog ff lekker als seizoenaflsluiting een OD tri te gaan knallen. Helaas, het mocht niet zo zijn. Mijn enkel heb ik 's avonds nog een paar keer bedekt met een icepack en die voelt gelukkig nu weer een stuk beter. Kruip ik vanmiddag gewoon nog een paar uurtjes op de fiets.
Volgend weekend met wat goede vrienden een lang weekend ATB'en in het Sauerland. Daar de vieze smaak van dit weekend met wat Duitse biertjes wegspoelen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten