Omdat het ontbijt in het Holliday-Inn verleden jaar zo tegen viel, gingen we dit jaar in het Campanile hotel slapen. Nadeel is wel dat je dan nog een kwartiertje naar de start moet fietsen en dus ook aan het eind van de dag weer terug. Over dat terug fietsen, straks meer...
In ieder geval lekker geslapen en het weer bleek, na het zelf meegebrachte ontbijt, ook prima.
FF voor 8'en vertrokken we vanaf het Holliday-Inn. Lekker rustig begonnen om goed warm te draaien. De eerste klim (Cote d'Embourg) dient zich na een kilometer of 5 aan. Tis dan zaak om niet meteen als een gek naar boven te fietsen maar goed je ritme te zoeken. Via de Cote de Kin gaat het naar Baraque de Fraiture. Dit is meteen het hoogste punt van de tocht, 638m boven NAP. Intussen waren we Joop Menke tegen gekomen. Ouwe rakker Joop fietste makkelijk mee tot aan de Wanne, daar raakte we hem in de drukte kwijt.
Vanaf de Wanne begint LBL pas echt. Daarna de Cote d'Amermont, een vieze pukkel met een maximaal stijgingspercentage van 21%. Vindt deze klim eigenlijk zwaarder dan de Redoute. Helaas reden we dit jaar niet over de Rossier en Vecquee (beide lekker lopende beklimmingen), maar reden we via de Cote de Maquisard naar Remouchamps om daar de Redoute te gaan beklimmen.
Dan ga je de kilometers toch wel voelen en kan je echt niet ontspannen omhoog rijden. Ook Herman ging zonder te hoeven lopen (wel een keertje gestopt om van het uitzicht te genieten) omhoog en pakte belangrijke punten voor de bolletjestrui cat. 130+ ;-) Echt respect voor hem, want de Redoute (zowiezo de hele tocht) is niet voor watjes. Zie hem eens stoempen op onderstaande foto!!!!
Na de Redoute volgt nog een onbeduidend klimmetje en is het een kilometer of 30 afdalen en vlak naar de finish. De herrinnering ophalen en aldaar nog een broodje worst en een cola naar binnen werken.
Toen moesten we weer naar het Campanile hotel. Johan die vooraf een mooi kaartje had gemaakt, was dit kaartje vergeten en dus reden we op gevoel en de I-phone van Michael naar het hotel. Dit viel niet helemaal mee en ondanks Google Maps op de I-phone deden we er bijna 45 minuten over. Dat is dan de domper van de dag. Denk je klaar te zijn, ben je nog drie kwartier door die f%*k stad aan het rijden. Volgend jaar toch maar weer naar het Holliday-Inn?
Onderweg de verloren gegane energie weer aangevuld bij 1 sterren restaurant "Golden Arches" (McD). Moe maar voldaan kwam ik weer thuis, nam nog een biertje en ben vervolgens heerlijk in slaap gevallen. Het was weer een zaterdag om te onthouden.
De vorm voor Almere lijkt er echt aan te komen, de trainingen voorlopen voorspoedig. De een wat zwaarder als de ander, maar ik voel (en zie aan de HF grafieken in de PPT software) een stijgende lijn. Volgende week zaterdag doe ik nog een OD triathlon in Veenedaal. Niet volle bak, maar net wat sneller dan wedstrijdtempo voor Almere. Ben benieuwd.
1 opmerking:
Hi Cor,
Leuk verslag. Ik heb LBL ook gereden en weet dat het zwaar is.
Heel veel succes met de hele, ik ben er om foto's te nemen.
Ik heb op me site een update naar je blog geplaatst.
CU in Almere,
Jan
Een reactie posten