Twee weken van te voren was ik al reeds neergestreken op sporteiland Mallorca en dat gaf me genoeg tijd om wat meer gewend te raken aan de specifieke omstandigheden van Mallorca, heuvelachig en warm (althans vergeleken met Almere). De eerste week was samen met Marion, Iris & Stijn (de kinderen hadden maar 1 week vakantie) en de 2e week met Jan Fhijnbeen, Corinne, Tom van Kolck en Alinda.
Die eerste week stond nog wat meer in het teken van familie en de 2e week meer in het teken van trainen. We zaten met de familie de 1e week nog in Cala d'Or, waar we sinds verleden jaar een leuk hotel hebben ontdekt waar ook Iris & Stijn het goed naar hun zin hebben.
 |
| Wat een leuk stel zeg. |
 |
| Relaxed op het balkon met de beentjes omhoog. |
De 2e week stond dus in het teken van trainen, dus eigenlijk nauwelijks taperen voor de Ironman 70.3 van zaterdag. Vooraf zag ik best wel een beetje op tegen deze week, veel trainen op omvang en geen vrouw en kinderen om mij heen en een pittige wedstrijd in het vooruitzicht. Ik merkte echter wel tijdens, met name 2 lange fietstrainingen (kraft/ausdauer, met dank aan Lars!), dat de het met de vorm wel snor zat.
Helaas ontdekte ik in het begin van de 2e week dat er een scheur in mijn zadelpen was geraakt. Dat was een fikse tegenvaller. Via Facebook kreeg ik 2 opties. De eerste werd door mijn Facebook vriend Lieven van Meel aangedragen. Die had wat vrienden die pas later in de week naar Mallorca kwamen. Lieven bood aan om in Antwerpen op zoek te gaan naar een zadelpen voor mijn Quintana Roo Lucero Lite. De andere optie kwam bovendrijven toen ik via Facebook een bericht naar Quintana Roo stuurde. Nog geen uur later boden ze aan om een zadelpen vanuit vanuit Amerika naar Mallorca te sturen. Supergoede service van Quintana Roo moet ik zeggen!
Helaas werkte de Spaanse douane niet erg mee en zit ik, alweer een week later en terug in Nederland, nog steeds op de zadelpen te wachten.
De plaatselijke fietsverhuurder bood aan om een noodreparatie uit te voeren; een gaatje aan de bovenzijde van de scheur boren en deze vullen met secondelijm. Dit werkte prima en aldus heb ik de rest van de week (inclusief wedstrijd) nog met deze reparatie rondgereden.
Dan de westrijd. Het was vroeg starten, de profs al om 8 uur en ik om 9 uur. 10 minuutjes daarvoor Tom en 10 minuutjes na mij Jan, komt namelijk omdat zij in een andere agegroup zitten.
De zwemstart verliep soepel en ik lag meteen bij de eerste groep, voor zo ver ik dat kon zien. Het zwemmen ging super goed en met 28 minuten liep ik het strand al op. Vlak voor mij zag ik Tom, dus die 10 minuten had ik al goed gemaakt. Vervolgens een aardig stukje lopen naar T1 en ook een aardig stukje lopen door de 500m lange transition zone.
De eerste 10km fietsen waren lekker vlak langs de kust om vervolgens via 10km vals plat naar de klim naar de Col de Femenia; 7,7km klimmen a 5,5%. Best wel pittig voor een triathlon parcours! Na deze klim volgt nog een een kilometer of 7 op en neer richting het klooster van Lluc. Daarna een schitterende afdaling naar Inca op nagelnieuw pikzwart asfalt. Ik daalde als een prof en heb eigenlijk alleen maar deelnemers ingehaald. Na Inca is het eigenlijk vlak en heel licht dalend terug naar Alcudia en ook daar was het eigenlijk alleen maar inhalen (vooral van agegroupers die in de series voor mij gestart waren). Op ongeveer 20km van het eind bij Muro gaat het parcours 4km heen en weer en daar verwachtte ik eigenlijk Jan te zien. Dat gebeurde niet en dat bevestigde alleen maar het gevoel dat het fietsen heel goed ging. Na een fietstijd van 2:36 stond ik in T2. Zo snel had ik van te voren niet ingeschat.
Na een snelle wissel begon ik aan het lopen. De dagen ervoor had ik tijdens de parcoursverkenning al gezien dat het geen snel loopparcours zou zijn. De afstand leek wat aan de lange kant en wegdek van de eerste helft langs het strand was van zeer dubieuze kwaliteit (soort van Azteken pad van 3000 jaar oud). Geconcentreerd blijven nam ik mij tijdens het lopen voor.
Halverwege de derde ronde "chickte" ik Jan en die gaf aan dat hij boos was. Niet op mij, maar op zijn eigen "underperformance". Ik ging, na een minuutje meelopen, gestaag weer verder en via 4 zo goed als constante rondjes van 27 minuten liep ik de laatste kilometer naar de finish. 1:52 was mijn tijd op de halve marathon en 5:06 mijn totaaltijd. Het gemak, lage HF, vele trainingsarbeid voorafgaand de wedstrijd en de zwaarte van het parcours/omstandigheden (deelnemers lagen na de finish uitgeput op het strandje of onder de douches af te koelen), geeft aan dat ik op schema lig voor een hele snelle tijd in de Challenge Roth op 10 juli.
Helaas ontdekte ik in het begin van de 2e week dat er een scheur in mijn zadelpen was geraakt. Dat was een fikse tegenvaller. Via Facebook kreeg ik 2 opties. De eerste werd door mijn Facebook vriend Lieven van Meel aangedragen. Die had wat vrienden die pas later in de week naar Mallorca kwamen. Lieven bood aan om in Antwerpen op zoek te gaan naar een zadelpen voor mijn Quintana Roo Lucero Lite. De andere optie kwam bovendrijven toen ik via Facebook een bericht naar Quintana Roo stuurde. Nog geen uur later boden ze aan om een zadelpen vanuit vanuit Amerika naar Mallorca te sturen. Supergoede service van Quintana Roo moet ik zeggen!
 |
| Gerepareerde scheur |
De plaatselijke fietsverhuurder bood aan om een noodreparatie uit te voeren; een gaatje aan de bovenzijde van de scheur boren en deze vullen met secondelijm. Dit werkte prima en aldus heb ik de rest van de week (inclusief wedstrijd) nog met deze reparatie rondgereden.
Dan de westrijd. Het was vroeg starten, de profs al om 8 uur en ik om 9 uur. 10 minuutjes daarvoor Tom en 10 minuutjes na mij Jan, komt namelijk omdat zij in een andere agegroup zitten.
De zwemstart verliep soepel en ik lag meteen bij de eerste groep, voor zo ver ik dat kon zien. Het zwemmen ging super goed en met 28 minuten liep ik het strand al op. Vlak voor mij zag ik Tom, dus die 10 minuten had ik al goed gemaakt. Vervolgens een aardig stukje lopen naar T1 en ook een aardig stukje lopen door de 500m lange transition zone.
 |
| Fietsparcours Ironman 70.3 Mallorca |
 |
| Geconcentreerd in 1 van de hairpins in de afdaling naar Inca |
Halverwege de derde ronde "chickte" ik Jan en die gaf aan dat hij boos was. Niet op mij, maar op zijn eigen "underperformance". Ik ging, na een minuutje meelopen, gestaag weer verder en via 4 zo goed als constante rondjes van 27 minuten liep ik de laatste kilometer naar de finish. 1:52 was mijn tijd op de halve marathon en 5:06 mijn totaaltijd. Het gemak, lage HF, vele trainingsarbeid voorafgaand de wedstrijd en de zwaarte van het parcours/omstandigheden (deelnemers lagen na de finish uitgeput op het strandje of onder de douches af te koelen), geeft aan dat ik op schema lig voor een hele snelle tijd in de Challenge Roth op 10 juli.
 |
| Het "Azteken" pad langs het strand. |
Mijn tijden:
Cor Boerman 5:06:14 (29:34-2:36:38-1:52:40)
Dan nog de tijden van mijn lotgenoten van deze schitterende week:
Jan Fhijnbeen 5:32:46 (33:26-2:43:59-2:06:59)
Tom van Kolck 6:45:18 (39:55-3:33:20-2:16:09)
Jan was hier helaas niet zo blij mee en Tom wilde maximaal gebruik maken van het inschrijfgeld en dus zo lang mogelijk op het parcours blijven ;-) Toch is mijn boodschap aan Jan; niet opgeven dit was een hele zware halve triathlon en er is nog 8 weken te gaan tot Challenge Roth.
