Brooks Glycerine 4

Loop sinds enkele weken op Brooks Glycerine 4 loopschoenen. Na een 4 tal modellen in the plaatselijke Run2day winkel geprobeerd te hebben, kwam ik op dit model uit. Een neutrale loopschoen met een zachte afwerking aan de binnenzijde. Belangrijk, want dan kan ik zonder sokken in de schoenen hardlopen. Maakt de wissel weer 1/2 minuutje sneller. Liep dit seizoen in de triathlon van Huizen een paar gemene blaren op in mijn vorige loopschoenen, New Balance 753. Deze hebben een wat hardere en gladde afwerking aan de binnenzijde.

Na een paar weken op deze schoenen gelopen te hebben kan ik niet anders concluderen: top schoenen.

Wolfskamerloop Huizen

Vanmiddag de Wolfskamerloop gedaan. Deze loopwedstrijd pastte uitstekend in mijn voorbereiding op 1 of 2 halve marathons deze winter. Een 10 kilometer loop is dan ook een goede graadmeter om eens te kijken hoe de conditie er voor staat. Ik ben sinds een maand begonnen om te trainen volgens de "Verheul methode". Dit houdt in dat je relatief veel intervals van allerlei lengtes (200 tot 2000m) vlak onder je anaerobe drempel loopt met relatief lange rust. Dit zorgt ervoor dat je dus goed uitgerust met de volgende interval kan beginnen en deze dan ook technisch goed kan uitvoeren. Je traint dus veel op souplesse. Daarom heet de "Verheul methode" ook wel de "Souplessemethode".

Ik had mij zeker niet getapered voor deze loop, sterker nog, het was de afgelopen week een redelijk pittig loopweekje met wat langere intervallen. Van het voorjaar had ik een keer een 10 kilometer (zo'n zelfde niet getaperde) wedstrijd in 42:18 minuten gelopen, dus had ik mijzelf van te voren ingesteld op een tijd zo tussen de 41:30 en 42:00. Ik had namelijk wel het gevoel dat het wel een stukje harder kon dan 42:18. Na de start liep ik de eerste kilometer in 3:50 zonder dat ik het gevoel had dat ik mij over de kop liep. Ik ben dus strak doorgegaan en liep het eerste rondje van 5 kilometer in 20:07 (Hfavg 167), lekker snel dus.

De tweede ronde kon ik het tempo goed volhouden. Probeerde op 7,5 kilometer nog eens extra te versnellen om een poging te doen onder de 40 minuten te eindigen. Helaas viel ik de laatste kilometer wat stil, mede ook omdat ik zag dat een tijd onder 40 minuten niet haalbaar was. Liep dus uiteindelijk boven de 40 minuten, namelijk 40:29 (Hfavg 169). Dat betekende dus 20:22 (Hfavg 171) over de 2e ronde van 5 kilometer. Supergoed dus voor slechts een "traingswedstrijd". Lekker lang uitgelopen om de spiertjes wat bij te laten komen, dus hopelijk morgen niet al te veel last van spierpijn.

Flipturns, de eerste winst van het komende seizoen

Oftewel "tuimelkeerpunten". Tot voor een week geleden maakte ik mijn keerpunten in het zwembad met behulp van de "open turn". Dat betekent aantikken met de hand, vervolgens omdraaien en met je benen weer afzetten.

Een snellere variant is dus de flipturn waar je dus vlak voor het keerpunt een koprol maakt (draaien over de breedte as en daarna de lengte as) en vervolgens weer afzet. Een snellere techniek, maar wel eentje waar die je niet 1,2,3 onder knie hebt. De meeste zwemmers in mijn baan keren op deze mannier en aangezien ik merk dat ze daar een significante tijdwinst ten opzichte van mij als "open turn" keerder boeken, heb ik besloten om flipturns te leren.

Vorige week donderdagochtend heb ik een uur lang alleen maar flipturns gemaakt. Dat resulteerde in een ochtend hoofpijn en een druipneus. Ik heb thuis de "Total Immersion" DVD liggen met daarop een hoofdstuk geheel gewijdt aan flipturns. Die heb ik dus zaterdagavond een uur lang beeldje voor beeldje bestudeerd. Ook op internet wat gezocht en daar vond ik op de deze website (Zweminfo.nl) een mooie uitleg, inclusief afbeeldingen. Vervolgens zondagochtend weer tijdens het vrijzwemmen een uur lang tussen ouders met spelende kinderen getuimeld. Dit ging al 100% beter dan donderdag (in ieder geval geen hoofdpijn en druipneus). Zondagavond weer een aantal keer de flipturns op de "Total Immersion" DVD bekeken.

Vanochtend weer hoopvol het zwembad in met het voornemen om een normale training uit te voeren, maar dan wel met alleen maar flipturns. Dit ging uitstekend, er zaten misschien een paar tussen die niet helemaal perfect waren, maar over het algemeen ging het prima. Nu de techniek nog verder perfectioneren zodat de "seconde per keerpunt" verdiend is ;-) Da's dan weer de eerst winst van het komende seizoen!

Cor Zwaag, de eeuwige grijns

Dit is nou Cor Zwaag, mijn ouwe trouwe sportvriend uit Anna Paulowna (daar kom ik oorspronkelijk vandaan). Cor is een fanatieke roeifietser die zijn hand niet omdraaid voor een 1/4 triathlon.

Op onderstaande foto zie je hem in volle glorie op zijn roeifiets tijdens e.o.a. wedstrijd op 1 oktober jl in Groningen. Wat bij foto's van Cor altijd onmiddelijk opvalt is zijn immer stralende lach. Zelfs tijdens zijn momenten van de diepste dalen in een wedstrijd weet hij deze grijns op zijn gezicht te behouden, chapeau!!!! Ik denk zelf dat ie in zijn slaap nog grijnst ;-)

1/2 Marathon Drachten

Zoals in de vorige post van de "Monster Tijdrit" al gemeld, was ik deze zaterdag van plan de halve marathon van Drachten te gaan lopen. Ik had het gevoel dat ik een tijd onder de 1:30 zou aankunnen. Enkele dagen voor de wedstrijd begon ik lichtelijk te twijfelen over de deelname, niet vanwege de vorm want die was goed. Maar meer vanwege de weersvoorspelling voor die dag. Bijna tegen het stormachtige aan. Gelukkig viel het op de dag van de westrijd erg mee. Had onderweg naar Drachten wel de nodige pittige buien ervaren, maar gelukkig was het tijdens de wedstrijd droog. Wat helaas wel sterk aanwezig was, was de wind die met kracht 6 a 7 over het parcours waaide.

Ik ging dus voor een tijd onder de 1:30. Dat houdt in dat je elke km in 4:16 moet lopen. De organisatie had op elke km een aanduiding geplaatst, dus was de snelheid voor de deelnemers perfect te volgen. Ik startte behoudend maar zag de hartslag al snel ruim in de 160 staan. Dat had ik niet verwacht, maar het voelde goed aan dus bleef ik in dat tempo door gaan. De eerste 5km ging in 21:23 (HFavg 165), net 3 seonden boven schema. De tweede 5km ging in 21:33 (HFavg 169) al wat meer boven schema. Ik voelde toen aan, dat die 1:30 er toch net niet in ging zitten. Vanaf halverwege kwam ik samen met iemand anders te lopen en hielden we samen het tempo hoog. Dat resulteerde in de 3e 5km in 21:51 (Hfavg 168) en de vierde 5km in 21:49 (Hfavg 171). Dan zit je dus op 20km en is er nog 1,1 km te gaan. Na 1:31:27 (Hfavg 169) stond ik weer aan de finish op de atletiekbaan van AV Impala in Drachten. Helaas geen 1:30, maar wel een uitermate tevreden gevoel. Ik had gewoon lekker gelopen en met de wetenschap dat met een lichtere wind er misschien toch nog die tijd van 1:30 had ingezeten, was ik tevreden! De gemiddelde hartslag over de hele wedstrijd was 169 en liep gedurende de hele wedstrijd heel lichtjes op, dus heb ik mijn stinkende best gedaan en de race redelijk goed ingedeeld.

Zag 's avonds op de website van AV Impala dat ik zelfs 3e was geworden! Welliswaar bij de prestatielopers, want er zaten nog een hus wedstrijdlopers voor me.

Het actieve wedstrijdseizoen zit er op. Ga de komende weken wat rustiger aan trainen om de batterij weer wat op te laden. Daarna ga ik mij voorbereiden op 1 of 2 halve marathons van de winter. Kijken of die 1:30 nog haalbaar is ;-)

Monster Tijdrit

Deze zondag was de dag van de MONSTER TIJDRIT, ofwel de MTR. Deze tijdrit van 120km wordt jaarlijks georganiseerd door SKITS, een studentenvereniging voor skeeleren, schaatsen en fietsen. Na alle trainingen de afgelopen zomer voor de hele triathlon, dacht ik dat dit een mooie seizoenafsluiter zou zijn wat fietsen betreft. Vorig weekend nog een "hoogtestage" in het Sauerland gedaan, dus deze tijdrit was een mooie test om nog eens te kijken hoe de fietsbenen ervoor stonden.
Het weer was redelijk, 's ochtends vroeg was er nog een buitje gevallen, maar ten tijde van de wedstrijd was het droog, een graad of 16 en een strakke wind kracht 5. Ik had aan de organisatie opgegeven dat ik 33km/hr gemiddeld zou rijden dus startte ik in het middenveld. Er waren rijders (w.o. Chris Brands) bij die 41 hadden opgegeven!

De tijdrit bestond uit 3 ronden van 41 km, dus in totaal wel 123km. De rondes begonnen met de wind in de rug en eindigden dus met de wind op de kop. Via rondes van 1:10, 1:11 en 1:14 had ik dus uiteindelijk 3:36 (34 km/hr gemiddeld) over de 123km gereden. Zowaar niet slecht, want het was toch een kilometer per uur meer dan vooraf ingeschat. De laatste ronde trok de wind nog ff extra aan en viel er nog een kleine bui. Dat stelde niets voor met wat er in de namiddag uit de hemel kwam storten. Regen, hagel, onweer en rukwinden. Dus qua weer hadden we het nog heel erg getroffen!

Volgend weekend ga ik wederom, en voor de komende maanden de laatste keer, nog een keer de grenzen van het sportend lichaam opzoeken tijdens de halve marathon van Drachten. Eens kijken of een tijd van rond (of liefst iets minder) van 1:30 in de benen zit.